Het is intussen reeds zeven jaar geleden dat zijn debuutplaat ‘All hour symbols’ op de wereld werd losgelaten en we kennis mochten maken met de veelbelovende Amerikaanse rockformatie Yeasayer. In de jaren die volgden, bouwde de band vooral een opzienbarende livereputatie uit. De drie studioalbums die in dezelfde periode werden uitgebracht, bereikten echter niet steeds het niveau dat door velen werd verwacht.

We zullen je niet te lang in spanning houden: Yeasayer bereikt ook op het zelfgeproducete ‘Erotic reruns’ niet zijn beste niveau. De langspeler, die met zijn dertig minuten meer weg heeft van een veredelde ep, moet het vooral hebben van zijn lichtvoetigheid en een hoog Bee Gees-gehalte. ‘Erotic reruns’ is een zomerse plaat geworden; goed om een danske op te placeren tijdens een zwoele festivalavond, maar ook niet veel meer dan dat.

Opener ‘People I loved’ zet meteen de toon: uptempo muziek, eenvoudig verteerbare tekst (“Why was I so hard on the people I loved”) en de nodige “na na na”-passages. ‘I’ll kiss you onight’ ligt in dezelfde lijn, maar blijft sneller aan de oren plakken en is daarom allicht een logische eerste singlekeuze. Ook tweede single ‘Fluttering in the floodlights’ behoort tot het lichtere genre.

Nochtans wordt (politiek) engagement niet uit de weg gegaan, en dan is het vooral Donald Trump die het gelag moet betalen. De voorbereiding van ‘Erotic reruns’ begon inderdaad reeds in 2016, na de Amerikaanse presidentsverkiezingen. ‘Blue skies dandelions’ wilt Trump helpen om een beter persoon te worden: “There must be something I can do / I wish I could make you less lonely / Or build a pyramid to die in / I’ll try to help you through / Pills might make you feel less uprooted / Blue skies, dandelions.”

Ook Trumps entourage moet eraan geloven, en wel in ’24-hour hateful live!’: “Stephen Miller, child killer / Wheeler will poison us all / Sarah Sanders, propagandist / Goebbels might be her true pa“. Een hele administratie in één strofe neersabelen, heet dat dan. Derde single ‘Let me listen in on you’ hekelt dan weer de steeds toenemende overheidscontrole op de burger.

Het blijven echter eenzame hoogtepunten op een album dat muzikaal te weinig variatie en tekstueel te weinig diepgang biedt. Het blijft allemaal te braaf en te radiovriendelijk. Op een plaat van slechts negen nummers moet het niveau in feite constant hoog blijven. ‘Erotic reruns’ slaagt daar net niet voldoende in.

Yeasayer speelt deze zomer op Pukkelpop.