De jonge snaken van Yard Act zijn, zonder denigrerend te willen klinken, het zoveelste voorbeeld van een post-Brexit post-punk outfit. Yard Act bestaat uit vier leden met als frontman James Smith. Het quartet stond reeds op Sonic City 2021 waar ze alle verzoekjes van het publiek gretig aannamen. Toegegeven, dat is makkelijker als je nog maar sinds 2019 actief bent dan mocht de band in 1999 opgericht zijn. 

Het titelnummer is het eerste op ‘The overload’. Iets wordt meteen duidelijk: Yard Act laat er geen gras over groeien. “The overload of discontent / The constant burden of making sense”. Met snedige teksten vol duidelijke maatschappijkritiek, zoals vaak bij post-punk, is het ongenoegen met het status quo tastbaar. Nochtans, als Talking Heads me iets bijbrachten, dan is dat het tegendeel: Stop making sense.

‘Rich’ is een satirische/ironische song over rijkdom en geld, of het gebrek daaraan. De parlando van Smith wordt ondersteund door een erg eenvoudige bas- en drumlijn waarna atmosferische gitaar en handgeklap het geheel vervolmaken. Quasi-nonsens verpakt als no-nonsense muziek. ‘The incident’ begint met een snedige gitaarriff en opnieuw wordt er meer gepraat dan echt een melodie opgezocht met de zang. Dit heeft als effect dat de schijnwerpers op de tekst zelf komen te staan.

‘Land of the blind’ en de bijhorende videoclip zijn duidelijke uitschieters. Zowel muzikaal als tekstueel uiterst meeslepend. De frontman van Yard Act laat, ook live, op een weergaloze manier een muntstuk van 50 pence verdwijnen. Magie op z’n best. Ook de “papapapapadapaws” werken aanstekelijk en verdwijnen dan weer niét snel uit je hoofd.

‘Tall poppies’ is simpel, melodieus, verfrissend banaal en heel erg Brits. Muzikaal heeft het echter weinig om het lijf voor een track die langer dan zes minuten loopt. Op ‘Pour another’ verschijnt er dan plots een dansbare beat waarna er kleine uitbarstingen volgen. Hierop kan je live ongetwijfeld je beste moves bovenhalen. ‘100% endurance’ is een fijne afsluiter die helemaal niks ambieert en heel wat goeie raad en liefde bevat. Een fijne afsluiter.

‘The overload’ is een degelijke binnenkomer van deze post-punk debutanten.  Yard Act surft blij mee op de nieuwe golf van post-punk zonder er echt uit te springen. Live zijn deze jongens echter sowieso een beleving. De komende jaren zullen ze ongetwijfeld nog groeien, zowel op het podium, als in de opnamestudio. En daar kijken we hoegenaamd naar uit.