We Are The City, gevestigd in het Canadese Vancouver, bestaat uit zanger en toetsenist Cayne McKenzie, gitarist David Menzel en drummer Andy Huculiak. Die laatste is daarnaast ook nog eens regisseur en bracht in september 2014 zijn eerste langspeelfilm uit. Die film heet ‘Violent’. Dit album, dat al in juni 2013 uitkwam, heet ‘Violent’. De band schreef de soundtrack voor de film. Maar deze schijf bevat geen nummers die in de film te horen zijn, al is de soundtrack wel gebaseerd op de melodieën van dit album. Rare jongens, die Canadezen.
Ook hun muziek zou je als raar kunnen bestempelen. Opener ‘Bottom of a lake’ steunt op een vreemd ritme en een op hol geslagen marimba-melodie. Tijdens ‘Legs give out’ gaat het er al wat normaler aan toe. Ons favoriet onderdeel in deze song is het instrumentale stuk tussen de strofes. Een instrumentaal refrein als het ware. Gekker moet het niet worden. Maar dan is er natuurlijk de 39 seconden durende drumsolo die toepasselijk ‘The passing of the peace’ genoemd werd, in abominabele kwaliteit opgenomen werd en eigenlijk dus best wel cool is. ‘I am, are you?’ valt dan weer op door zijn banaliteit. Het is één van de weinige nummers op ‘Violent’ die als traditionele popsong door het leven kan gaan.
Maar We Are The City kunnen zich ook van hun gevoelige kant laten zien. “It hurts when friends are hurting” zingt McKenzie in ‘Friends hurt’ als blijk van naastenliefde. Die misleidende titel zien we maar door de vingers. Op ’20 ft. up’ wordt de ritmesectie eerst aan de kant geschoven om plaats te maken voor een kwetsbare pianobegeleiding, maar wat later dreunen de trommels weer stevig voort. Het gaspedaal wordt tot het einde van de plaat wat gelost, maar dat levert daarom niet minder fraaie deuntjes op. Zo is er het breekbare ‘Punch my face’, dat halverwege overgaat van pianoballad naar een noisestorm die maar traag terug gaat liggen.
Hoekige indie rock: het is en blijft een moeilijke opgave. We juichen allemaal de zin naar experiment toe, maar soms mislukken die wel eens. We Are The City beheerst het genre gelukkig goed en schotelen ons zo een niet zo hapklare, maar wel vlot verteerbare brok muziek voor. En voor de cinefielen onder ons: de film speelt zich af in Noorwegen en gaat over een meisje dat naar de stad wil verhuizen, maar voor ze dat doet herinneringen ophaalt aan de vijf mensen waar ze het meest van gehouden heeft.
We Are The City live zien kan in Brussel (Botanique, 12.06, info en tickets).
Album verdeeld door Sinnbus
