In indieland gaat er al een tijdje een jonge band over de tongen, Vito geheten. Meer dan enkele goedgemikte singles en spots op onder meer Leffingeleuren, Theater Aan Zee en We Are Open had de Gentse groep rond Vito Dhaenens niet nodig om geregeld fanbase én sector te prikkelen. Begrijpelijk ook: hun frisse blend van americana, folky singer-songwriter en intelligente pop druppelt fijntjes over in de sferen die pakweg ook Kurt Vile, Kevin Morby en Cass McCombs tegenwoordig naar volgelopen zalen, en wereldwijde play(list)s stuwen.

Met ‘Man with feelings’ zet Vito z’n rijzende reputatie nu ook ep-gewijs kracht bij. Zes uitgesponnen songs werpen zich op als ideaal visitekaartje, conform de titel effectief opvallend doorleefd en vol emotie. Niet zelden lichtvoetig op het eerste gezicht, maar even vaak gefundeerd op gelaagde spanningsbogen. Ook live zoekt Vito naar die balans: een complexe opbouw en luchtige melodie in één en dezelfde strofe, ze draaien er hun hand niet voor om – dat bewees het vijftal vorige week nog tijdens de release in een uitpuilende Minard.

Terug naar het plaatje dan. Opener ‘The soul comes’ etaleert eerst een slackergitaartje en zwierige synths, maar put z’n kracht tegelijk uit die typerende volle samenzang en een beteugelde, rake ritmesectie. Ook ‘Costa Rican star’ drijft op een pittige rockgroove met bijzonder catchy refreinen, het zwalpende ‘Treat me’ draagt dan weer benevelde melancholie en plotse losbarstingen mee – bijna alsof het een bonustrack op Balthazars prachtplaat ‘Rats’ betrof.

Of die jankende countryriedels en in flanger verzopen, uitgerokken intro van ‘Floating around’ een passend middelpunt vormen, voelt twijfelachtig. Gelukkig zijn daar snel de titeltrack en debuutsingle ‘Ever since I got to this town’ in de tweede helft. Het is ook dáár waar ‘Man with feelings’ z’n uniciteit vandaan haalt. Schuifelende baslijnen, overdachte drums, accentvolle riffjes, intense solo’s: dat en zoveel meer begeleidt Dhaenens poëtische vocalen naar apotheoses – maar echter nooit zonder die detail per detail op te bouwen. Vito slentert op z’n gemakje richting de hoogste regionen van de Belpop, en daarbij is ‘Man with feelings’ duidelijk al lang geen eerste stap meer.