Ep of album – de bandleden gebruiken zelf beide termen door elkaar – ‘Heartbreak hi’ is de laatste worp van het Antwerpse The LVE. Het debuutalbum leverde drie jaar geleden vergelijkingen met Eels op: logisch, gezien het hese stemgeluid van zanger Gerrit Van Dyck en de melancholie die op gitaren drijft, al mogen we dat zeker niet de soms experimentele insteek laten overschaduwen. Op ‘Heartbreak hi’ doen echter vooral prominente synthesizers hun intrede.

‘Sad song’ is een fantastische binnenkomer met een boodschap die dankzij de bijna luie vocals veeleer ironisch dan melodramatisch aanvoelt. De gitaren voegen de nodige punch toe wanneer de song in verveling dreigt te vervallen en de bassen en synths verven er nog een laag kleur over. ‘Letters’ trapt daarna af als generieke indiepop, maar verwelkomt al snel een refrein dat onbevattelijk het dartele met het ontroerende verbindt. Ergens middenin komt terug een glimp van E. boven, en die gaat het nummer zeer goed af. Afsluiter ‘Dreams and memories’ ten slotte is een ondubbelzinnig positieve noot en eindigt met zijn dromerige postpop-gitaren en verkruimelde spoken word-sample als een minder onheilspellende variant van Godspeed You! Black Emperor. Spraken we trouwens al over de goddelijke en uiterst effectief ingezette samenzang?

De albumtitel belichaamt overigens perfect de sfeer. We hebben er het raden naar of de band dit zelf ook zo bedoelde, wij interpreteren hem evenwel graag als het arriveren van hartzeer – heartbreak – die ontvangen wordt zonder argwaan of ontmoediging – hi. Zo wordt Van Dyck in zijn weemoed nergens irritant rouwig en laat hij altijd het onontbeerlijk sprankeltje hoop binnensijpelen, hetzij in relativerende boodschappen, hetzij in her en der zonnige klanken. Wat hij wel achterwege mag laten zijn die snel afgehaspelde vocals: hiervoor mist de zanger een autoritaire présence en ontbreekt het de teksten net dat beetje aan spitsvondigheid.

Desondanks zal The LVE met ‘Heartbreak hi’ zowel de gezapige indierockfan als de allergrootste cynicus overhalen. De eerste groep door gemakkelijk verteerbare songs te maken met catchy zangmelodieën bovenop zacht dansbare bas- en synthpartijen. De tweede groep door dit te vermengen met meeslepende introspectie en gitaarriedels die op de beste momenten hun eigen, complementaire verhaal vertellen. Verpakking mét inhoud. Dat verveling zou gedreigd hebben indien dit een lp in plaats van een ep was geweest, is niet meer dan een bedenking en blijft hypothetisch – ‘Heartbreak hi’ is iets waarnaar wij dikwijls zullen teruggrijpen.

The LVE speelt dit jaar nog in Gent (29.11) en Hoogstraten (08.12).