“How can I tell if I’m in the right relationship? Aren’t you supposed to really know that shit?” Daarmee opent ​​Ariana Grande haar zevende studioalbum ‘eternal sunshine’. Er is namelijk veel gebeurd in het liefdesleven van de zangeres. Sinds haar laatste album ‘Positions’ van 2020 trouwde en scheidde Grande. Ze begon ook met de productie van de verfilming van de musical ‘Wicked’: die leidde tot een nieuwe romance en onmiddellijke controverse met haar co-ster, Ethan Slater.

De popster maakt duidelijk dat het haar niet langer kan schelen wat mensen van haar denken, dankzij dit zijdezachte popalbum. “Why do you care so much whose dick I ride?”, vraagt ​​ze nadrukkelijk op ‘yes, and?’, de house-geïnspireerde eerste single van het album. Daarmee werd meteen de toon gezet: Grande laat zich niet doen. 

Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling dat er een nieuw album zou komen. De SAG-staking in 2023 en het uiteenvallen van haar huwelijk zorgden ervoor dat Ariana weer de studio in ging met Zweedse producer Max Martin. Het album is geïnspireerd op de Michel Gondry-film ‘Eternal Sunshine of the Spotless Mind’ uit 2004. De film is een romantische komedie waarin mensen ervoor kunnen kiezen om ongewenste herinneringen te laten wissen als een vorm van therapie.

De plaat lijkt qua thema en muzikaal het meest op ‘thank u, next’ uit 2019. Zo is het album doordrenkt met R&B opgeblonken met pop-elementen, onder andere zeer duidelijk te horen op het toepasselijk genaamde ‘the boy is mine’. De track is een knipoog naar het gelijknamige duet van Brandy en Monica. Terwijl in het origineel uit 1998 de twee zangeressen ruzie maakten over een man, is Grande’s versie helemaal vanuit haar eigen perspectief. Er hangt wel duidelijk dezelfde uitdagende energie: “The boy is mine, I can’t wait to try him,” zingt ze in het refrein. 

Ariana is bijzonder openhartig op het nummer ‘eternal sunshine’. De betekenis achter de tekst is hartverscheurend; zo vermeldt ze doodleuk dat er een andere vrouw in het spel was: “Now she’s in my bed, layin’ on your chest.” En het kan zelfs nog wat brutaler: “Hope you feel alright when you’re in her.” Het duurt niet lang voordat je beseft dat ‘eternal sunshine’ helemaal niet zo zonnig is.

Op de Robyn-achtige melancholische song ‘we can’t be friends (wait for your love)’ zingt Grande: “Wait for your love / My love, I’ll wait for your love”. De track benadrukt het thema geduld en de bereidheid om vast te houden aan de mogelijkheid van de terugkeer van liefde. Het is het beste nummer om de emoties achter het album te vertegenwoordigen.

Het antwoord op Grande haar openingsvraag lijkt eindelijk te komen op slotnummer ‘ordinary things’, met dank aan wijs advies van Nonna, de grootmoeder van de zangeres. “Never go to bed without kissing goodnight, it’s the worst thing to do. And if you can’t, and if you don’t feel comfortable doing it, you’re in the wrong place. Get out.” Klaar en duidelijk, toch?

‘eternal sunshine’ staat boordevol dance-pop knallers die je uit volle borst wil meekrijsen. Grande klinkt wijzer en volwassener: ze is in topvorm, veerkrachtig en zelfverzekerd. Wat je er ook van onthoudt, ‘eternal sunshine’ is zeker geen album dat je uit je geheugen wilt wissen.