De afgelopen jaren kleurden vrouwen het indierocklandschap het opvallendste in. Vagabon probeerde ook deel uit te maken van die golf aan nieuw talent met haar debuutplaat ‘Infinite worlds‘. Ondanks haar vrij mooie stemgeluid, viel vooral de middelmatigheid en inwisselbaarheid van haar nummers na een aantal luisterbeurten snel op. Op haar zelfgetitelde tweede album zegt ze het genre waarmee ze doorbrak (voorlopig?) vaarwel en zoekt ze meer elektronisch klinkende oorden op, met hier en daar een snuifje pop.

Of het nu intentioneel of een natuurlijke evolutie vormt binnen het ontwikkelen van Laetitia Tamko als artieste, dat laten we nog even in het midden. De ambivalentie van haar muziek drukt zich echter nog veel verder uit dan enkel wat er aan de oppervlakte te zien is. Op ‘Flood’ en ‘Please don’t leave the table’ zit ze verwikkeld in het enerzijds verlangen naar iemand en hoe vermoeiend dat kan zijn anderzijds is er de drang naar stabiliteit in de liefde. De vederlichte synths ondersteunen haar stem wel een pak beter dan de soms zeer rammelende gitaren vanop haar debuut.

Een thema dat terugkeert is de dynamiek tussen klein zijn en zelfvertrouwen en standvastig zijn hebben. Op haar debuutplaat betrof dat voornamelijk haar verstikkende thuissituatie terwijl hier (in ‘Every woman’) de focus wordt verschoven naar de emoties die ze ervaart als (zwarte) vrouw in de V.S. Het nummer is geïnspireerd op een kortgedicht van Nayyirah Waheed; “All the women. In me. Are tired.” en wordt als een van de weinige nummers een streep akoestische gitaar toegekend. Zo zet ze haar teksten én stem nog iets meer in de verf.

Net zoals ze zich zichzelf heeft leren gitaar spelen en producen, experimenteert ze op haar tweede album voornamelijk met de verschillende mogelijkheden van elektronica. Dat resulteert in zwoele artpop in opener ‘Full moon in gemini’ tot uitnodigende synthpop op ‘Water me down’ met een catchy four-on-the-floor-beat. Met deze tweede plaat legt ze de lat een pak hoger en bewijst ze in staat te zijn wel interessante dingen te doen die haar ronduit prachtige stem beter accentueren.

Vagabon speelt op 22 oktober in de Botanique (tickets & info).