Een debuutplaat waar lang naar werd uitgekeken en die op voorhand al in superlatieven werd beschreven door de Britse pers, gebaseerd op één enkele single: geen wonder dat ‘Long Way Down’ van Tom Odell voornamelijk teleurstelling veroorzaakte. Wie kan er wel zulke verwachtingen inlossen? Indiestyle wilde niet met de wolven meehuilen. We hebben de plaat een tijdje laten bezinken voor we deze review schreven.
Iets wat de zanger verweten wordt is het medelijden dat hij opwekt, of meer zelfs, het zelfmedelijden dat hij heeft. Het album is overwegend kwetsbaar en Tom Odell is duidelijk op zoek naar een onbereikbare, veilige haven (‘Grow Old With Me’, ‘Hold Me’, ‘Another Love’, ‘Supposed To Be’). De lyrics worden afgedaan als cliché (when you hold me in your arms I can feel your heartbeat) en het geheel als niet vernieuwend genoeg. Toch is Odell ook net heel eerlijk en zijn de gevoelens waar hij het over heeft emoties waar waarschijnlijk zowat elke luisteraar zich mee kan vereenzelvigen.
Odell slaagt erin om zichzelf te blijven maar die zelf daarbij te convergeren met grote voorbeelden uit de muziekwereld. Vergelijkingen met Elton John, Billy Joel, Jeff Buckley en Ed Sheeran werden gemaakt en zijn allemaal op hun plaats. Desalniettemin doet Tom Odell zijn ding en slaagt hij er in om te boeien met zijn herkenbare stem en zijn pianospel, die soms wat aanvoelen alsof ze niet van deze tijd zijn. Enkele songs zijn echte oorwurmen en de plaat kan zowel actief beluisterd worden als gebruikt worden als achtergrondmuziek.
Odell wisselt af tussen deuntjes waar je uitbundig wilt bij meezingen en nummers die je ingetogen in je wilt opnemen om geen enkele toon, emotie of noot onopgemerkt te laten passeren. Al kunnen alle liedjes eigenlijk wat teruggebracht worden tot dezelfde essentie. Dit gaat soms vervelen als je de plaat in zijn geheel beluistert. Meer afwisseling had gekund en gemogen. Toch staan er enkele uitschieters op de cd, zoals ‘Can’t Pretend’ bijvoorbeeld.
Tom Odell kon misschien de verwachtingen niet inlossen maar hij heeft desalniettemin een ontzagwekkend debuut gemaakt. We kunnen er zeker van zijn dat we in de toekomst nog van hem zullen horen en we kunnen deze jonge artiest ook niet kwalijk nemen dat hij nog ruimte nodig heeft om te groeien. Die moeten we hem ook gunnen als we willen dat hij ooit kan waarmaken wat er over hem werd gezegd.
Tom Odell live aan het werk zien kan binnenkort in Biddingenhuizen (Lowlands, 17.08, info & tickets), Brussel (Koninklijk Circus, 05.11, info & tickets), Rotterdam (Songbird Festival, 23-24.11, info & tickets) en Groningen (De Oosterpoort, 25.11, info & tickets).
Verdeeld door Sony Music