Het gebeurt niet vaak dat Australische acts doorbreken in Europa. Veel van onze tegenvoeters maken namelijk de keuze om voluit voor het dichterbij gelegen Amerika te gaan.
Af en toe krijgen we in onze contreien toch enkele goede artiesten van down under te horen. Denk maar aan de ruige rockers van Wolfmother of de nog door te breken indie-parels van The Jezabels. Dit keer kregen wij de nieuwe plaat van het Australische dance duo The Presets in onze bus. De groepsleden hebben vier jaar gewerkt aan hun derde langspeler ‘Pacifica’ en vonden tussendoor ook nog de tijd om onder andere ‘Closer’ van Kings of Leon zo te remixen dat het een plaats kreeg als bonustrack op ‘Come Around Sundown’.
Opener ‘Youth In Trouble’ doet ons alvast het beste hopen. Het is een geweldig dancenummer dat geïnspireerd is op de al dan niet terechte angst die volwassenen soms koesteren voor de jongere generatie. De synth gaat een lied lang genadeloos rechtdoor en de vocals van zanger Julian Hamilton doen denken aan de manier waarop Mickael Karkousse van Goose ten tijde van ‘Bring It On’ volledige massa’s het kot liet afbreken. ‘Ghosts’ lijkt dan weer een eigen interpretatie van Coldplays ‘Paradise’. Als we horen hoe ze Kings of Leon remixten, zou het ons niet verbazen moest dit een afgekeurde remix van ‘Paradise’ zijn. Het resultaat is een zweverig synthpopnummer dat ons best wel kan bekoren. De lijn van de synthpop wordt in het extreme doorgetrokken met ‘Promises’ dat elke luisteraar regelrecht terug naar de eighties katapulteert.
Na amper drie nummers begint de kwaliteit echter wat te verzwakken en vinden we het moeilijk opmerkelijke verschillen tussen de songs te vinden. ‘It’s Cool’ brengt wat later met zijn iets zwaardere sfeer en lager tempo een welkome verfrissing op ‘Pacifica’. Maar het is pas wanneer ‘Adults Only’ door onze luidsprekers schalt dat we weer volledig bij de les zijn. Het nummer verenigt de sfeer van de eighties met de kracht van de nineties en de structuur van de noughties en bouwt met zijn climax een mooie brug naar ‘Surrender’. Aan de overkant aangekomen worden onze dansvoeten echter helaas al snel weer tot kalmte aangemaand. Het lijkt het grootste probleem te zijn op dit album: we hebben het gevoel dat The Presets niet konden beslissen of ze nu een elektronische sfeerplaat dan wel een dansplaat wilden maken. Ultiem bewijs is het afsluitende duo. Waar ‘Fast Seconds’ de climax van het album probeert te vormen, en er helaas nét niet in slaagt, krijgen we met ‘Fail Epic’ een atmosferische outro die bijna als een verplicht nummer aanvoelt.
We hebben het niet erg warm gekregen van The Presets, maar helemaal onberoerd lieten ze ons ook niet. Er zijn op ‘Pacifica’ zeker enkele songs te vinden die op een gemiddelde zaterdagavond in je plaatselijke danstempel zonder problemen overeind zullen blijven. Ook de rustigere liedjes kunnen ons achteraf gezien best wel bekoren. Aleen is ‘Pacifica’ mossel noch vis, een plaat waarvan de helft van de nummers voor de genieters zijn weggelegd, terwijl de dansers zich beter op die andere helft concentreren.
Album verdeeld door N.E.W.S.