Dat we grote fans van The Kinks zijn mag voor The Pharmacy een geluk bij een ongeluk heten. Het goede nieuws voor het trio uit Seattle ligt erin dat we net daarom geen enkel kwaad woord over kúnnen hebben betreffende ‘Stoned and Alone’. Behalve dan, en dit is meteen de keerzijde van de medaille, dat we buiten een verdwaald John Lennon-refrein op ‘Where Do You Run To?’, letterlijk elke zangmelodie al eens eerder uit de keel van Ray Davies hoorden komen. Met die laatste heeft roerganger Scott Yoder daarenboven niet alleen het stemtimbre gemeen, hij hanteert ook nog eens exact dezelfde frasering.

Hoewel de band er prat op gaat in de studio gebruik gemaakt te hebben van een ooit aan Kurt Cobain toebehorende Twin Reverb, lijkt dit voornamelijk een gimmick slash eerbetoon. Op de aan Nirvana refererende outro van ‘Josephine’ en solo van ‘Pines’ na, klinkt de gitaarsound immers eens te meer alsof ze uit de al dan niet met een breipriem of scheermesjes bewerkte versterker van Dave Davies komt. The Pharmacy onderscheidt zich nog het meest van hun grote voorbeelden door de prominentere rol die is weggelegd voor de toetsen (zij het piano, keyboards of orgel), de zuiverdere backings en vooral de modern strakke indiefolkdrums.

Dit alles maakt ‘Stoned and Alone’ een vinnige en toegankelijke plaat vol licht psychedelische, zelden de drieminutengrens halende, uiterst catchy folkpopnummers. Wie zich niet stoort aan de al te duidelijke Kinks-invloeden, vindt in The Pharmacy’s vierde worp een uitermate fijn sixtiespoprockalbum waarmee je als het ware vanaf de eerste luisterbeurt van begin tot eind moeiteloos kan meezingen.

Officiële site The Pharmacy The Pharmacy

Album verdeeld door Rough Trade