Wie The Killers zegt, zegt Las Vegas en omgekeerd. Door het beroemde casino The Mirage te laten imploderen, lijkt het of ze alsof hun roots van Las Vegas opblazen. De afgelikte glamrock van de vorige platen is ver weg op ‘Imploding the mirage’ na het vertrek van kernlid gitarist Dave Keuning. Die gedaantewisseling was nodig. Vorige plaat ‘Wonderful wonderful’ uit 2017, waarop frontman Brandon Flowers zijn vrouw moed probeerde in te spreken omdat ze aan een klinische depressie leed, kwam creatief arm over.

Omdat The Killers al bijna twintig jaar aan de top staan, hadden ze maar uit te kiezen met wie ze ter vervanging van Keuning zouden werken. Het werd een kleurrijk en indrukwekkend lijstje van gastmuzikanten: Lindsey Buckingham van Fleetwood Mac op gitaar in ‘Caution’, Adam Granduciel van The War on Drugs op synths en Foxygens Johnatan Rado achter de knoppen. The Killers klinken daardoor haast als een nieuwe band.

Die samenwerking met externe leden is duidelijk hoorbaar. In opener ‘My own soul’s warning’ voel je de The War on Drugs-sound terugkomen. Met de trage intro lijkt het alsof we tijd krijgen om het nummer in ons op te nemen, vooraleer het zich vurig in je oor nestelt. Dit zijn The Killers zoals we ze kennen. ‘Fire in bone’ doet hoekig aan, à la ‘Danger zone’ van The Van Jets – al zullen Brandon Flowers en de zijne eerder aan ‘Let’s dance’ van David Bowie hebben gedacht.

Nadeel van al die samenwerkingen is dat er soms samenhang ontbreekt tussen de nummers. Deze plaat bevat singles die gemaakt lijken om door festivalweides meegebruld te worden, maar mist een verbindend verhaal. De invloeden van buitenaf zijn duidelijk aanwezig. Desondanks blijft het Killers-gevoel op deze plaat wel overeind. Ondersteund door gitaren en typerende zang van Brandon Flowers, maar dankzij extra synths en frisse arrangementen kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat het een goede zaak is dat The Mirage is geïmplodeerd.