Een paar jaar geleden ontdekte ondergetekende The Joy Formidable als energieke liveband in het voorprogramma van The Temper Trap, waar ze op ons meer indruk maakten dan de hoofdact. Sinds die avond zagen we ze al enkele keren aan het werk. Telkens zagen we een groep die weer gegroeid was en zelfs die intensiteit van die eerste avond wist te overtreffen. Na vele maanden intensief toeren trokken ze zich terug in een studio in Maine met een rugzak vol riffs en ideeën om ze uit te werken tot hun tweede plaat, ‘Wolf’s Law’. De ongereptheid en uitgestrektheid van Maine hebben hun sporen nagelaten op de muziek. Het lijkt alsof ze de natuur wilden overstemmen. Het resultaat is een plaat die in zijn geheel orkestraler en meer uitgewerkt klinkt dan hun debuut ‘The Big Roar’.
Single ‘This Ladder Is Ours’ en ‘Cholla’, songs die het DNA van het Welshe trio in de verf zetten, zorgen voor een sterke opening met stevige gitaarriffs voortgedreven door een aanzwellende ritmesectie. Dit alles wordt nu extra in de verf gezet met een laagje strijkers en piano. Zo opent ‘Maw Maw Song’ met een pianoriedel om zich dan te ontplooien tot een stadionvullend anthem. The Joy Formidable heeft ondertussen een eigen, herkenbare sound ontwikkeld maar weet toch de nodige variatie in hun nieuwe nummers te leggen. Zo is het sterkste lied op de plaat het meer intimistische ‘Silent Treatment’ geworden. Hierop horen we de stem van Bryan wegmijmeren over een zachtere akoestische gitaarpartij. Het werd de laatste tijd al vaker als afsluiter van hun concerten gebruikt.
‘Wolf’s Law’ is de theorie die er vanuit gaat dat beenderen sterker worden als ze meer belast worden. Het is een metafoor die je op vele vlakken kan toepassen en dat doet The Joy Formidable ook doorheen de hele plaat. Doordat de songs zo groots klinken vraagt het een extra inspanning om de teksten te laten doordringen. Zo zingt Bryan in ‘The Leopard and the Lung’ over de Keniaanse Nobelprijswinnares Wangari Maathai, niet meteen het thema dat je verwacht achter die sjamaanse ritmes. In ‘Tendons’ lichten zangeres Ritzy Bryan en bassist Rhydian Dadyff zelfs een tipje van de sluier van hoe het is om als geliefden samen het podium te delen. “Is this what you wanted? Let yourself pour into me” klinkt het onzeker achter een dreigende gitaarmuur.
The Joy Formidable bezit een gezonde dosis zelfverzekerdheid die, gekoppeld aan veel live-ervaring, hun toelaat om hun muzikale horizon te verruimen. Dat maakt dat ‘Wolf’s Law’ een gevarieerde plaat is waarop we een groep horen die haar eigen geluid tot volle ontwikkeling laat komen.
Verdeeld door Warner Music
The Joy Formidable heeft momenteel geen concerten gepland in België en Nederland.