The Imaginary Suitcase is een gloednieuw soloproject van Laurent Leemans, een Waalse muzikant die in het verleden vooral vertoefde in verschillende folk-rockbands als Ceilli Moss. Platen moeten niet altijd het product zijn van een monsterbudget dat zich uit in het aantal muzikanten en uitgebreide producties, dikwijls siert de eenvoud.
Eenvoud moest duidelijk één van de kenmerken worden van de EP ‘Here’s to those we could not save’. We horen rustige songs, gedreven door een man en een gitaar, met eventuele ondersteuning van een lichte baslijn of andere achtergrondelementen. In ‘The Hands That Guide’ krijgen we hiervan een zeer sterk voorbeeld. Tijdens het beluisteren van deze song maken we kennis met de mooie baritonstem van Leemans, die ons doet doet denken aan Daan Stuyven. Deze wordt ondersteund door een rustige gitaarlijn die het nummer drenkt in een stevige portie melancholie. Na het beluisteren van dit nummer is onze interesse gewekt.
Wanneer we ‘Keerbergen’ te horen krijgen, merken we dat dezelfde lijnen worden bewandeld. Leemans drapeert zijn stem over gitaargetokkel wat resulteert in een nummer dat ons doet denken aan de Ierse Singer-songwriter Luka Bloom. Het kenmerkende enthousiasme van Luka Bloom vinden we echter niet bij The Imaginary Suitcase. In songs als ‘Electric’ en ‘Eden’ missen we zoiets. We kunnen de nummers absoluut niet slecht noemen, maar wat ons betreft mogen ze nog iets opgesmukt worden, zodat het geheel wat minder eentonig wordt. In ‘O My’ worden, mits enkele geluidseffecten, de instrumenten weggelaten en wordt het wel heel moeilijk om de aandacht gedurende het hele lied vast te houden.
Elders vinden we ook nummers die we zeer degelijk vinden klinken. De traditional ‘Fine Flowers In The Valley’ wordt op een zeer gedreven manier gebracht en doet ons weer denken aan Ierse folk. Bij vorige songs wachtten we op een uitspatting, op iets onverwachts. In ‘I Wanna Hear You Say It’ krijgen we antwoord op onze vraag en horen we Leemans zowaar huilen als een wolf. Het lijkt alsof het opkroppen van negatieve gevoelens in vorige nummers hier resulteert in een schreeuw naar aandacht, mooi zo.
The Imaginary Suitcase heeft duidelijk potentieel, er staan op deze EP wel wat goede liedjes. Wij opteren voor de keuze om deze nog wat uit te werken en wat meer buiten de lijntjes kleuren, maar de leerling is zeker geslaagd voor zijn ingangsexamen.