De release van Teyana Taylors langverwachte opvolger van het in 2014 uitgebrachte ‘VII’, werd een beetje overschaduwd door Kanye Wests veelbesproken tour de force. Het was namelijk het vijfde en laatste album in vijf weken tijd op ’s mans platenlabel G.O.O.D. Music. Alle vijf werden ze (mede)geproduceerd door Kanye himself tijdens de zogenaamde Wyoming Sessions. Zonder twijfel een indrukwekkende marketingstunt van Yeezy. Ook bleken de eerste vier platen van degelijk tot uitstekend niveau te zijn. Reden genoeg om ook de laatste worp even onder de loep te nemen.

Gezien de korte duurtijd kunnen we ‘K.T.S.E.’ (staat voor “Keep that same energy”) nauwelijks een album noemen, maar laten we daar nu even niet over struikelen. De korte opener ‘No manners’ verraadt meteen het centrale thema van Taylors nieuwste telg: “I got a man/but I ain’t got no manners”, klinkt het. Het multitalent – naast zangers is ze ook actrice, danseres en model – bezingt het wel en wee van een liefdesrelatie in de spotlights en de lusten, spanningen en jaloezie die daarbij komt kijken. Dat doet ze met de nodige openhartigheid en zelfkennis.

Kanye haalt op tijd en stond een welgemikte soulsample van onder het stof en voorziet het perfecte klanktaptijt voor Taylors liefdesperikelen. Zo worden we getrakteerd op een heerlijk streepje Delfonics op ‘Gonna love me’, horen we de geweldige falsetto van The Stylistics op ‘Rose in Harlem’ en is Billy Stewart de romanticus van dienst op ‘Issues/Hold on’. Het zijn meteen de beste nummers van het album, met dank aan de gouden toets van vintage Kanye.

Teylors inbreng voelt vaak dan weer wat magertjes aan. De uit Harlem afkomstige stoeipoes – bij twijfel snel even de clip van Kanyes ‘Fade’ bekijken – heeft ongetwijfeld talent, maar zal de focus die ze aan andere projecten uitbesteedt toch meer naar haar muziek moeten verleggen, wil ze de nieuwe r&b-queen worden. Af en toe haalt ze eens sterk uit, maar de keren dat ze de productie weet te overstijgen zijn op een hand te tellen.

Verder is het jammer dat het album niet wat langer duurt. Acht korte nummers zorgen in totaal voor een kleine 23 minuten aan materiaal. Afsluiter ‘WTP’ lijkt dan weer in zeven haasten te zijn opgenomen en kunnen we moeilijk anders dan een mislukte stijloefening noemen. Het doet de vraag rijzen of ze niet beter wat langer aan dit album gesleuteld hadden. Het zal misschien niet in de plannen van marketinggenie Kanye West gepast hebben. Ondanks enkele voltreffers is het dus allemaal wat te weinig, hetgeen ‘K.T.S.E.’ meteen de minste van de Kanye-five maakt.