Een monoloog is alleenspraak, een betoog van één persoon die aan het woord is (en blijft), vaak zonder dat er toehoorders zijn. Als we Wikipedia met voorgaande zin mogen geloven maakt Talking To Turtles muziek voor potten en pannen. Toch is de term ‘Monologue’ goed gekozen voor dit huiskamerplaatje. We verklappen nu al dat de Duitsers weinigen zullen verbazen, laat staan omverblazen. Dit is eerder een charmant tussendoortje.
Claudia Göhler en Florian Sievers tokkelen van begin tot eind liedjes samen die aangevuld worden met bliepjes en laagjes. Dit geeft bepaalde nummers een extra cachet. De songs op zich zijn vaak niet echt heel speciaal te noemen maar ze hebben zorg gedragen voor hun muziek. Elk lied is in de armen gesloten en fragieler gemaakt door wat extra’s aan te bieden. Meestal werk het andersom. Spijtig genoeg blijft dit geen 36 minuten lang spannend. ‘Notice my oh ohs’ kan je gerust saai noemen en zo zijn er nog paar nummers die ons niet echt kunnen boeien. ‘Too Rough’ werkt op de zenuwen en op tekstueel vlak valt er al helemaal niet veel te beleven.
Talking To Turtles klinkt het best wanneer ze op hun grilligst naar buiten komen. Tempowisselingen en samenzang tillen ‘Monologue’ soms naar een hoger niveau. ‘Monster’s Teeth’, gekozen als eerste single, begint nog onzeker. Naar het einde toe komt die grilligheid naar boven en gaan de gitaren een tempo sneller van slag. ‘Beam me up Scotty’ leek na een eerste luisterbeurt nog wat clichématig ineen te steken, enkele luistersessies later kunnen we zeggen dat dit één van de sterkhouders is. Ook ’20 Years’ is het beluisteren waard. Eigenlijk is het een heel spannend nummer dat alle elementen van het duo combineert. Kamerpop op zijn best als u het ons vraagt. Naar het einde toe veren onze armhaartjes zelfs lichtjes op.
Is dit een monoloog die je moet horen? Er is niet echt een eenduidig antwoord. In de goede passages klinkt het fris en spannend. Spijtig genoeg zijn er ook even veel momenten waarop het wat saai en cliché klinkt. De wereld veroveren zullen ze niet, maar sommige huiskamers zullen dit plaatje graag binnenlaten.
Album verdeeld door Suburban