Na enkele mixtapes en een grote collectie remixen komt de Amerikaanse producer Suicideyear eindelijk met zijn eerste officiële release op Oneothrix Point Never’s label Software. Zijn populariteit schoot de lucht in nadat Yung Lean ‘CCCXXV’ gebruikte als basis voor zijn song ‘Hurt’. ‘Remembrance’ is gebaseerd op James Prudhommes ervaringen nadat zijn huis aan een brand ten prooi viel en zijn leven overhoop gegooid werd. Hierdoor is het een eerder somber werk.
Suicideyear wordt vaak in de trapcategorie geduwd, maar je merkt dat hij daar een buitenbeentje is. Hoewel veel karakteristieken aanwezig zijn die binnen het subgenre voorkomen, wekt ‘Remembrance’ eerder een melancholisch in plaats van euforisch gevoel op. Het kan ietwat vergeleken worden met wat de dichter bij huis wonende FilosofischeStilte klaarspeelt. De nummers bestaan uit slechts enkele lagen, waardoor alle elementen zeer goed naar voor komen. Ook op dit album wordt de instrumentale aanpak van ‘Japan’ doorgetrokken.
Hoewel er moeilijk van hoogtepunten kan gesproken worden is ‘Caroline’ er één van. Het ingetogen nummer zet de toon voor de rest van de plaat. Verder zijn het duo ‘Savior’ en ‘U S’ als yin en yang, beiden houden elkaar in evenwicht. De kilte die op ‘Savior’ alles omvat, verdwijnt door de verwarmende elektronische bliepjes op ‘U S’. Zeker het einde zorgt voor een milde euforie. Afgesloten wordt er met een gedurfde cover van My Bloody Valentine. ‘When you sleep’ doorstaat de test echter glansrijk.
Waar op Suicideyears remixen de vocals een positief tegengewicht bieden, is ‘Remembrance’ in een saus van smart gedipt. Toch werkt deze aanpak, want nog nooit waren emoties zo tastbaar. De duur van de ep is perfect, net lang genoeg om ondergedompeld te worden, net kort genoeg om erna weer naar adem te kunnen happen.
Album verdeeld door Bertus
