Zes nummers: een dikkere back catalogue had Stella Donnelly niet in haar valies te proppen toen ze vorig jaar vanuit Australië naar ons land afreisde voor het voorprogramma van Rolling Blackouts Coastal Fever en een show op Sonic City. Het bleek meer dan genoeg. Eerste ep ‘Thrush metal’ bevatte immers geen noot te veel of te weinig, en met onder meer het lieflijke ‘Grey’, het boze ‘Mean to me’ en het ronduit ijzingwekkende victim blaming-relaas ‘Boys will be boys’ speelde de 26-jarige singer-songwriter zich moeiteloos in de harten van het Belgische publiek.

Op debuut-lp ‘Beware of the dogs’ gaat ze voluit door op het elan van die laatste song. Want Donnelly’s gitaarspel mag dan wel warm en lichtvoetig aanvoelen, onder die schaapsvacht blijkt vaak een wolf van zware thema’s en vlijmscherpe teksten schuil te gaan. “Oh, are you scared of me, old man?/Or are you scared of what I’ll do?/You grabbed me with an open hand/The world is grabbin’ back at you” klinkt het in opener ‘Old man’, waarmee de Australische de #MeToo-beweging een fenomenaal (blijf-van-mijn-)lijflied schenkt. In het vermelde ‘Boys will be boys’, dat volkomen terecht opnieuw een plek kreeg op ‘Beware of the dogs’, richt ze zich tot de verkrachter van haar vriendin: “My friend told me a secret/Told me that she blames herself/You invaded her magnificence/Put your hand over her mouth”. In de snedige titeltrack dopt Donnelly haar pen dan weer in vitriool om het reactionaire politieke klimaat in haar thuisland te beschrijven – we hoeven je niet te vertellen dat de ‘dogs’ hier geen zachtaardige viervoeters zijn.

Ook persoonlijkere onderwerpen weet ze in verrassende, doodeerlijke teksten te gieten. “K Line sea containers, thunder past my room/I use my vibrator wishing it was you” zingt ze in ‘Mosquito’, in ‘Lunch’ gaat het over het gevoel van pre-heimwee dat haar in de maag kruipt elke keer ze in de rij staat voor het Amerikaanse consulaat om een reisvisum af te halen. Op andere momenten is het Donnelly’s zangstijl die de show steelt met een charmante naturel en gevoel voor humor. ‘Allergies’ zingt ze snotterend, in ‘Tricks’ gooit ze er een schaterlach tussen en een catchy ‘Season’s greetings’ sluit ze af met een fluisterende “Fuck off”-dialoog met zichzelf. ‘Die’ tot slot klinkt zo speels en aanstekelijk dat het zich dagenlang koppig onder je hersenpan nestelt.

Met ‘Beware of the dogs’ levert Stella Donnelly een uitstekend debuut af. De Australische koppelt luchtige muziek aan spitsvondige teksten, die nu eens persoonlijke stillevens schetsen, dan weer maatschappelijke thema’s fileren. De plaat mist naar het slot toe nét dat tikkeltje afwisseling om van kop tot staart te boeien, maar het singer-songwritersgild heeft er duidelijk een nieuw getalenteerd lid bij.

Stella Donnelly speelt 16 april in de Botanique (info & tickets).