Cambridge brengt niet enkel Nobelprijswinnaars en sterke roeiers voort, maar ook dit naar Londen uitgeweken zestal. Sports team is de jongste vaandeldrager van de Britse gitaarmuziek en nam een lange aanloop naar hun debuut ‘Deep down happy’. Hun liveshows waren de sensatie van het vorige festivalseizoen en het kanaal succesvol oversteken bleek kinderspel. Die livesfeer wordt mooi verblikt op ‘Deep down happy’ en geserveerd op een hongerig studioalbum.

Vooral de vele singles schieten nog steeds raak. ‘Kutcher’ dateert al van 2018 maar “I just wanted to be your mid-noughties MTV star” dient nog altijd luidkeels meegezongen te worden. In ‘Fishing’ vragen we ons af of frontman Alex Rice ooit naar adem moet happen of hij gewoon zuurstof haalt uit de energie van zijn bandleden. Het recentere ‘Here’s the thing’ is Sports Team op hun best. Het hoge tempo en de call-and-response tussen Rice en gitarist-songwriter Rob Knaggs creëren een explosief nummer. Laatstgenoemde scheurt zijn stembanden kapot in een verrassende, opzwepende strofe en is ook nog te horen op beukende opener ‘Lander’ en het nostalgische ‘Long hot summer’. Het is een welgekomen variatie in het door Rice gedomineerde sportteam.

Ook ‘The races’ overtuigt nog met het meezing-refrein maar het overige nieuwe materiaal is met ups en downs. ‘Feels like fun’ is een overbodig niemendalletje en op ‘Born sugar’ durven ze de figuurlijke decibelgrens niet te overschrijden. Afsluiter ‘Stations of the cross’ speelt met gitaareffecten maar Rice krijgt ons niet mee in zijn verhaal. De verheerlijking van het Britse alledaagse, dat in bijna elk nummer doorsijpelt, gaat ons meermaals voorbij. We weten wel wat Wetherspoons is (bekendste keten van pubs) maar probeer maar eens uit te vissen waarover ‘Camel crew’ gaat.

Acht van de twaalf songs waren al voor de release van het album de wereld ingestuurd dus kunnen we ‘Deep down happy’ geen verrassing noemen en is de hype er al wat van gesleten. Toch zet het zestal hier een geslaagd debuut neer met melodieën die aan je kleren blijven plakken en een energie die je niet snel uit je schoenen krijgt. De nieuwe nummers missen een portie lef maar we zijn diep vanbinnen al gelukkig dat ze er geen ballade in geforceerd hebben.