Juist wanneer je dacht dat ze nooit meer terugkwam, brengt SoKo (een bijnaam, Stéphanie Sokolinski was net iets te lang) nieuw materiaal uit. In 2007 (ja, al 5 jaar geleden) scoorde ze met ‘I’ll Kill Her’ een hitje dat jullie waarschijnlijk van achter naar voor kunnen meezingen. Meer dan een EP’tje getiteld ‘Not Sokute’ kwam er toen niet uit en veel te vroeg trok de jongedame zich alweer terug uit de muziekwereld. In 2009 veranderde ze haar MySpace-naam in ‘Soko is dead’, haar slogan in ‘I QUIT’ en verhuisde ze met haar hele hebben en houden van Frankrijk naar LA om daar haar acteercarrière naar een internationaal niveau te tillen. En dat was dat. SoKo was van de radar verdwenen.
Dit was echter zonder Fritz Michaud gerekend die door zijn werk met Elliott Smith haar muzikale hart terug kon doen slaan. Acht maanden later was het eenvoudige ‘I Thought I Was An Alien’ geboren. Het heeft al de ingrediënten die ‘I’ll Kill Her’ zo onweerstaanbaar maakten: het übercute Franse accent, de naïeve boosheid en emoties aan de oppervlakte en zoals de alien op de albumhoes voorspelt een wereldvreemdheid eigen aan SoKo. We horen niet veel meer dan folky gitaargepluk aangevuld met een belletje hier, licht pianogepingel daar, ergens een viool, een trompetje en wat subtiele drums. Erg vinden we dit niet want het zijn de indicatoren voor een puur album waarop de ongepolijste details alles net zo mooi maken.
Hoe schattig SoKo soms lijkt, zelfs zij ontsnapt niet aan haar fair share verdriet en hartenleed. ‘For Marlo’ draagt ze bijvoorbeeld op aan een vriend die opgeslokt werd door de drugswereld. Ook de dood van haar vader schreef ze van zich af in ‘I’ve Been Alone Too Long’. En zoals elk jong meisje zijn liefdesperikelen haar niet vreemd (onze favoriet: ‘Don’t You Touch Me’). Wanneer je haar stem hoort breken, wil je niets liever dan het meisje eens goed vastpakken en haar geruststellen dat alles goed komt.
Eén tipje voor SoKo: leren doseren. Vijftien songs met een minimum aan middelen allemaal na elkaar is misschien een beetje teveel van het goede. Voeg daaraan toe dat sommige van die liedjes onderling inwisselbaar lijken en je wel eens een licht trauma kan oplopen na al die verscheurende breekbaarheid. Maar het is haar vergeven, want de zangeres is zo ontwapenend eerlijk dat het niet moeilijk is om haar in je hart te sluiten. ‘Why Don’t You Eat Me Now You Can’, zegt ze in de gelijknamige song. Ja, SoKo, dat is precies wat we willen doen. In afsluiter ‘You Have A Power On Me’ is ze zo onoverkomelijk cute dat je wel in verleiding zou komen haar te willen opeten.
SoKo live zien kan binnenkort onder meer op volgende datums en plaatsen:
14.03 Lille, L’Aeronef – info & tickets
16.03 Luxemburg, Rockhal – info & tickets
17.03 Brussel, Botanique – info & tickets
18.03 Nijmegen, Merleyn – info & tickets
19.03 Amsterdam, Paradiso – info & tickets
20.03 Rotterdam, Rotown – info & tickets
Album verdeeld door Warner Music