Slow Hollows is zo’n sympathiek Amerikaans indiebandje waarvan je er dertien in een dozijn kunt proppen. Debuutalbum ‘Atelophobia’ was daar het perfecte voorbeeld van: geen enkel echt slecht nummer, maar evengoed niets vernieuwend of memorabel. Dat de albumtitel een moeilijke term was voor ‘de angst voor imperfectie’, viel op de soms slordige langspeler nog niet op. Nee, Austin Feinstein en de zijnen hadden die titel beter gespaard voor hun tweede album. Alles klinkt een beetje meer gepolijst, maar vooral: er staat absoluut niets overbodig op ‘Romantic’.

Van begin tot einde is de nieuwe van Slow Hollows compact en doordacht. En dat hoeft niet per se slecht te zijn. Toegegeven: we zijn fans van af en toe eens een experimentele uithaal of een nonchalante improvisatie, en daar is weinig ruimte voor op ‘Romantic’. Het Californische trio maakt dat echter meer dan goed met oerdegelijke songs. Bovendien komt Feinstens zang wél meer dan eens nonchalant over. We durven hem zelfs te vergelijken met Stephen Malkmus van Pavement. Nummers als ‘Spirit week’ en ‘Softer’ doen ook op muzikaal vlak denken aan onze favoriete groep uit Stockton, (niet) toevallig eveneens in Californië gelegen.

Slow Hollows wisselen uptempo-songs knap af met ingetogen ballads. ‘Last dance’, ‘Spirit week’ en ‘Softer’ warmen je helemaal op, waarna je verfrissing kan gaan zoeken bij ‘Again’, ‘4141’ en ‘Romantic’. Naar het einde van het album toe krijg je het totaalpakket zelfs in de vorm van één song. ‘Hospital flowers’ en ‘Luxury of lull’ beginnen rustig en worden dan door een knappe opbouw naar een stevige finale begeleid. Het zijn bovendien twee songs waarin Feinstein het waagt om buiten de lijntjes te kleuren. Dat probeert hij ook in ‘4141’, een galmend postrockprobeersel waarin de onverwachte blazers niet eens misstaan.

Voor de rest nemen Slow Hollows geen al te grote muzikale risico’s. De blazers die te pas en te onpas vanuit het niets opduiken zijn vaker aangenaam dan overbodig. Het geheel past mooi in elkaar en er staat geen enkele rotte appel op ‘Romantic’. In tegenstelling tot op hun debuutalbum, staan er wel enkele uitschieters op deze plaat (‘Hospital flowers’, ‘Luxury of lull’ en ‘Last dance’) maar deze doen geen afbreuk aan de andere songs. ‘Romantic’ is een halfuur vol gezelligheid, melancholie, opwinding, en ja… Romantiek.

Album verdeeld door Danger Collective Records.