Als we de ‘Urban Dictionary’ mogen geloven, is een Silver Fox een knappe, oudere man waar meerdere jongedames als een blok voor vallen. Het mag dan ook een vreemde groepsnaam heten voor vier meisjes uit Newcastle die sinds enkele jaren hun muziekkrachten bundelen op het podium en nu ook een weinig besproken debuutplaat op de markt hebben gebracht. Jammer van dat laatste, na enkele minuten luisteren is het immers moeilijk om niet onmiddellijk verslingerd te raken aan de catchy punkpop van de Britten.
De vergelijking met de zusjes Haim is meteen niet ver weg wanneer het stuwende ‘Hearts Made Here’ het naamloze album opent. Met zijn repetitieve lyrics, bezwerende samenzang en kolkende gitaarriffs vormt het nummer een uitstekend en vooral toonaangevend begin dat nog lang blijft nazinderen. In ‘Arosa’ en ‘Bed Bed Bed’ zet Silver Fox die tendens vervolgens moeiteloos verder waarbij de drums steeds vaker de hoofdrol op zich nemen en de plaat een amusant aanvangstempo meegeven.
‘Silent Movie Eyes’ en ‘Force of Habit’ doen dan weer eerder aan Frankie Rose denken met de ijle stemmen en duwende akkoorden, al onderscheidt de band zich van dit Amerikaanse evenbeeld door het eerder teruggetrokken en meer samenhangende karakter van de songs. Silver Fox lijkt met momenten nochtans kort te balanceren op het slappe koord van eentonigheid door de vele herhalingen op instrumentaal en vocaal vlak, maar weet telkens weer net op tijd een boeiend accent zoals een loop of vocale verrassing toe te voegen. Onmiskenbaar vloeit dit verder uit de live-ervaring van het viertal dat naar eigen zeggen eerst de songs jarenlang op het podium heeft uitgeprobeerd voor het eindresultaat op cd terecht kwam.
Toch maken de vier dames af en toe vreemde keuzes in de plaatsing van de nummers op de plaat. Op plaats zes, zeven en acht van de elf vinden we zo drie korte liedjes als ‘Horn of Plenty’ of ‘Do One’ waarbij het ene al meer de luisteraar wakker schudt en kan boeien dan het andere. Het is enigszins onduidelijk wat Silver Fox hiermee bedoelt of wil doen zodat het even het evenwicht stoort in een anders knap debuutalbum.
Ergens is het voor ons een raadsel waarom deze jonge band tot nu toe zo onbekend of vooral onbemind is gebleven. Ongetwijfeld mogen de vier namelijk gerekend worden tot een belofte voor de toekomst. Met een zilveren randje, uiteraard.
Verdeeld door Konkurrent
