Ze verscholen zich lang onder de zware, donkere vleugels van The Horrors, maar S.C.U.M heeft nu eindelijk een eigen plekje onder de muzikale horizon verworven. Om eerlijk te zijn, dat heeft meer te maken met de verbazingwekkende (dubbele) metamorfose van The Horrors, want S.C.U.M klampt zich nog steeds vast aan het vertrouwde recept van weemoedige zanglijnen, duistere bombast en gotische romantiek.
Vasthouden aan die bekende formule was anders wel een verstandige keuze. Het valt te betwijfelen of S.C.U.M over veel innovatiedrang beschikt (al waren The Horrors wel de band bij uitstek om te bewijzen dat men voorzichtig moet zijn met zulke uitspraken) en dat type schoenmaker blijft nog steeds beter bij zijn leest. Dat geldt zeker voor S.C.U.M. De band perfectioneert zijn stijl op ‘Again Into Eyes’ met een resem bedwelmende nummers die altijd net aan de juiste kant van de kitsch balanceren. Van opener ‘Faith Unfolds’ tot afsluiter ‘Whitechapel’ gidst de tot de verbeelding sprekende zanger Thomas Cohen de luisteraar door zijn persoonlijke folterkrochten.
We horen niets volkomen nieuws, maar het werkt wel. Iedereen heeft een duister kantje, en na White Lies en de jonge Horrors is het nu aan S.C.U.M om daarop in te spelen.
Album verdeeld door PIAS