Wat een heerlijk gevoel was dat toch, na een lockdown weer onder de mensen mogen komen en opnieuw van ‘die vrijheid’ te proeven. Voor de heren van Rolling Blackouts Coastal Fever ging het er net iets anders aan toe. Toen de lockdown in Australië werd opgeheven sloot de band zichzelf op, meer bepaald in een huis nabij de bossen Melbourne, hetgeen je op de albumcover ziet. Het is daar dat de songs voor hun derde langspeler vorm kregen en vervolgens ook opgenomen werden. Het was de eerste keer dat de Australische band zelf instond voor de productie, en hoewel het resultaat zeker niet tegenvalt, hadden we op iets meer vernieuwing gehoopt. 

De Aussies wisten onze aandacht voor het eerst te trekken in 2017 met hun uitstekende ‘The French press’ ep. Tot op heden wist de band die ep nog niet te overtreffen, niet met de twee vorige albums, en jammer genoeg ook niet met ‘Endless rooms’. Aan de eerste helft van deze lp merk je dat nochtans niet. Er passeren meteen een aantal sterke singles, zoals ‘Tidal river’ en – vooral – ‘My echo’ waarin de band simpelweg doet waar ze goed in zijn zonder al te veel poespas. We horen goede gitaarmelodieën en gedeelde zangpartijen, ondersteund door ritmes die meedogenloos voort denderen – oftewel classic Rolling Blackouts C.F.

Met leadsingle ‘The way it shatters’ worden op succesvolle wijze synthesizers toegevoegd aan het reeds gekende recept, en ‘Caught low’ is een fijne slowburner waarin de groep aantoont dat het ook met lagere tempo’s indruk kan maken. Op de b-kant van ‘Endless rooms’ wordt het iets minder interessant en kunnen we ons niet ontdoen van een “been there, done that” gevoel. Je zou verwachten dat een groep die al jarenlang datzelfde trucje opvoert uiteindelijk de drang voelt om wat nieuws te proberen, maar dat is helaas niet het geval. 

In de titeltrack treedt Rolling Blackouts dan toch uit z’n comfortzone. Het rammelende gitaarwerk maakt plaats voor meer sfeervolle uithalen, slechts begeleid door wat bas en tamboerijn-aanslagen. Het is niet het meest interessante nummer dat de band ooit schreef, maar het zorgt voor de gewenste afwisseling, net voordat ‘Bounce of the bottom’ het album met de typische jangle-gitaren afsluit. 

Begrijp ons zeker niet verkeerd, ‘Endless rooms’ is een fijne gitaarpop-plaat geworden waar veel te genieten valt. De songs zullen zich langzaam nestelen als echte oorwurmen en het album gaat ongetwijfeld voor de ideale stemming zorgen tijdens het barbecueën in de zomer. De vraag is echter wat de meerwaarde is wanneer je telkens dezelfde songs schrijft? In dat geval geven we ‘The French press’ of ‘Hope downs’ liever nog eens een draaibeurt. 

Op 21 juni Rolling Blackouts Coastal Fever in de Orangerie van de Botanique. (Info & tickets)