Wie de laatste jaren Robbing Millions heeft geluisterd of zien performen snapt meteen wat ik bedoel wanneer ik zeg dat je het vijftal best vergelijkt met een kleurrijke stuiterbal. Stond een nummer niet vol hyperkinetische riffs – live ondersteund door een energieke bassist – en korte, afgemeten vocalen, dan was het wel een soort ingehouden vrolijkheid die primeerde en waarop het heerlijk slowen was. Combineer dat met een grotere vrijheid in songstructuur en meer neiging tot atmosferische opvulling dan de gemiddelde indierockers etaleren, en je snapt meteen waarom ook ik hen de laatste jaren graag gevolgd heb.

Het is bijgevolg fijn om te ontdekken dat de Brusselaars hun eerste langspeler openen met wat ongetwijfeld twee pilaren van hun liveset worden. ‘8 is the figure that I like the most’ staat bol van de oude vertrouwde activiteit en ‘WIAGW’ ontwikkelt vanuit gekweel, percussie en een leuk synthesizerdeuntje een onvergetelijk chipmunkmelodietje.

Wie nu denkt dat Robbing Millions een band is die het moet hebben van kuren en rariteiten zit zeker niet geheel verkeerd (zie ook, doch stilistisch niet gerelateerd: Deerhoof). Gekoppeld aan het melodieus talent van de groep zorgt dat echter vaak voor heerlijk spontaan vuurwerk. Het openingsduo past perfect in dat plaatje en had de perfecte aanzet kunnen vormen voor een album vol van dat soort het hart en dansschoenen verheffende clownerie.

Daardoor is het op eerste gehoor enigszins teleurstellend om te horen dat de muzikanten de scherpe kantjes er afschuren op de rest van de plaat. In sommige gevallen (‘The mountain’, ‘Inspector’) zijn de verfijningen zelfs zo ver doorgedreven dat je de songs enkel nog kan omschrijven als karakterloos. In andere gevallen (‘What makes me feel old’, ‘Tupperware’) staat de spontaniteit in dienst van de song als groter geheel en is het genieten met de rem op.

Waren Robbing Millions bang dat de gekheid ons geen langspeler lang zou kunnen boeien? Dan sloegen ze de (stuiter)bal mis. Of wilden ze doelbewust een andere kant van zichzelf tonen? Dan onderschatten ze de kracht van spontaniteit en is dat experiment niet geheel geslaagd. In elk geval maak je op ‘Robbing millions’ noodgedwongen kennis met een andere band, enkel en alleen omdat ze vergaten gek te doen.

Robbing Millions Facebook
Album verdeeld door [PIAS]