Sarah Versprille en Daniel Hindman speelden in een vorig leven samen in Vetiver en konden het zo goed met elkaar vinden dat ze besloten om samen een bandje te starten. Pure Bathing Culture was een feit. Het leverde hen tot dusver een ep en een langspeler op die op aardig wat bijval konden rekenen. Voor hun tweede volwaardige boreling mocht het allemaal wat serieuzer en doken ze de studio in met John Congleton, bekend van zijn werk voor onder andere St. Vincent, Angel Olsen en Swans.

Hoge verwachtingen dus, die grotendeels worden ingelost door nummers als ‘Palest pearl’, ‘Pray for rain’ of ‘I trace your symbol’. De naar de eighties geurende, kitscherige pop glijdt makkelijk binnen, maar bevat voldoende diepgang om na meerdere luisterbeurten nog te kunnen boeien. Hindman schudt de ene na de andere heerlijk blinkende gitaarpartij uit zijn mouw en dat zorgt in combinatie met de strakke drumcomputers voor een dromerig nazomersfeertje.

Toch schijnt Pure Bathing Culture in hetzelfde bedje ziek als zoveel andere fijne indiepop-bandjes. Het blijkt al te dikwijls niet vanzelfsprekend om de sterkte van de singles een heel album lang aan te houden. Ook nu weer vinden we een paar nummers overbodig, omdat ze onnodig de vaart uit de langspeler halen. Zo doen onder meer ‘The tower’, ‘Clover’ en ‘Darling, save us’ de aandacht helemaal verslappen, waardoor het geheel nogal inconsistent aanvoelt.

‘Pray for rain’ is een aardig plaatje, vooral door een paar sterkere nummers die deze tweede worp van het Amerikaanse duo boven het gemiddelde doen uitstijgen. Toch zorgen de mindere momenten ervoor dat het nooit een memorabel album wordt. Om de status van leuk bandje te ontstijgen, moet Pure Bathing Culture consequenter worden.

Facebook Pure Bathing Culture

Album verdeeld door V2