Dat het leven van een artiest er eentje is dat enkel gevuld is met luxe, glamour, extravagante riders en groupies, is een cliché dat nog amper rechtstaat. Toch is het even gniffelen als we horen dat Pip Blom, zangeres en frontvrouw van de naar haar vernoemde band, om de eindjes aan elkaar te knopen ook met haar handen in lauw water vol met etensresten moet zoeken naar servies. Op sommige dagen is ze afwasser, op andere speelt ze in het voorprogramma van Franz Ferdinand, The Breeders en Garbage. Aan sterallures heeft de naar eigen zeggen verlegen Pip Blom een broertje dood, en daar kan het overzeese succes – binnenkort maakt ze haar grote droom waar door Glastonbury te mogen openen – geen verandering in brengen.

In de Lage Landen bleef het voorlopig nog behoorlijk stil rond de lo fi poprock band uit Amsterdam. Met debuutalbum ‘Boat’ – de geluidsmix gebeurde in een scheepscontainer – wordt dat mogelijk anders. Opener en single ‘Daddy issues’ zet meteen de toon: energiek, vrolijk en bescheiden zomerhitmateriaal. Ook de twee volgende nummers passen in dat gruizige doch levendige poprockplaatje; het rammelige riffje van ‘Don’t make it difficult’ en het aanstekelijke refrein van ‘Say it’ zijn, ondersteund door dynamische postpunk drums, de geknipte soundtrack voor een geanimeerde namiddag in het skatepark.

Het middenschip van ‘Boat’ geeft die skaters wat adempauze. ‘Tired’ haalt het tempo er al een beetje uit, maar het is met het aangename ‘Bedhead’ dat het album voor het eerst rustigere en melancholische wateren binnenvaart. Pip toont zo dat haar stem, die overigens uitstekend ondersteund wordt door de backings van broer Tender – aan namencreativiteit geen gebrek in het gezin Blom -, naast energiek en opwekkend tevens warm en troostend kan zijn. Het talent om ook rustigere nummers te schrijven wordt nog eens uitgespeeld op ‘Aha’, een song die veel geïnspireerder is dan de titel doet vermoeden en het misschien niet verdiende om helemaal achteraan de tracklist te belanden. Naast die zeldzame kalmte is het al vitaliteit en opgewektheid die muzikaal de klok slaan, ondanks tekstuele thema’s als sociale isolatie en depressie. In vergelijking met Pip Bloms oudere werk klinkt hun debuutplaat dan ook lichter en iets minder garage – met uitzondering van ‘Tinfoil’, dat met een wiegende gitaar en vettige baslijn een hoogtepunt vormt.

‘Boat’ vervoert een lading van tien relatief korte nummers die allemaal mooi in het popgareel blijven, maar door inventieve en vaak rauwe hooks je luisteraandacht erbij houden. Dat die lading vlotjes de overkant van het Kanaal bereikt, is dankzij Pip Bloms goed gevoel voor songschrijven dan ook weinig verrassend. Niet alle onderdelen van de cargo zijn even essentieel, en al mag de productie dan nog niet helemaal op punt staan, toch mist Pip Blom met dit debuut de boot zeker niet. Op naar Glastonbury, en veel verder, al ruilt Pip nu het ruime sop weer even in voor het zeepsop van de afwasbak.

Pip Blom speelt 4 augustus op Absolutely Free Festival en 4 oktober in de Botanique.