De Noorse singer-songwriter Petter Carlsen is een van de veelbelovende talenten die hoge ogen gooit in eigen land. Na een wereldtournee met Anathema groeide de bekendheid van de alom sympathieke Scandinaviër beetje bij beetje. Met zijn tweede album ‘Clocks Don’t Count’ (debuut ‘You Go Bird’ kwam in het thuisland binnen op de 14e plek in de charts) gaat Carlsen verder op het elan van zijn vorige werk: voornamelijk rustige, mooie en licht melancholische songs met af en toe een dromerig tintje. Samen met de sterke vocale capaciteiten van Carlsen zijn het nummers die proberen om je niet onberoerd te laten.
Opener ‘Table For One’ begint alvast rustig. Met sfeervolle vocalen die subtiel overgaan in een refrein met een mooie melodielijn trekt het zich langzaam op gang. Door middel van een mannelijk achtergrondkoortje wordt de spanning opgebouwd tot een explosie die er jammer genoeg niet helemaal uitkomt. Krachtiger en meer uptempo klinkt ‘Spirits In Need’, dat beschikt over een puik refrein, gitaar –en zangmelodieën die vanaf de eerste luisterbeurt blijven hangen: een prima lied waarbij de vocale kwaliteit van Carlsen naar het einde toe geweldig tot zijn recht komt.
Vervolgens weten songs als ‘One Of Those Days’ en ‘Even Dead Things Feel Your Love’ niet helemaal te overtuigen. Mooie zanglijnen en gitaarwerk, dat wel, maar het Carlsen-recept beschikt hier net niet over genoeg variatie om tijdens de volledige tijdsduur van beide nummers te blijven boeien. Laatstgenoemde laat wel nog een interessante trompetpartij horen, die extra kleur toevoegt aan het eerder bleke nummer.
De stuwende drums die zijn terug te vinden in ‘Built To Last’ schudden de boel langzaam weer wakker, al moeten we wachten tot ‘A Simple Reminder’ voor het echt weer begint te scheuren. Positief is dat Carlsen erin slaagt de lossere vibe van de song (die in het begin wat aan Black Mountain doet denken) kan combineren met de gevoeligheid en intimiteit die in al zijn liedjes aanwezig is.
Het afsluitende drieluik weet verrassend genoeg het meest te beklijven. Met prachtig samenhangende nummers staat het einde van de plaat garant voor een heerlijke afsluiter. ‘Cornerstone’ is een instrumentaal pareltje, en ‘Home’ een prachtige ballade waar je bij momenten stil van wordt. Afsluiter ‘Waiting In The Wings’ zorgt ervoor dat het hoogtepunt pas helemaal op het einde van de plaat te vinden is. Met enkel Carlsen en zijn gitaar heeft het album nog nooit zo breekbaar en intiem geklonken: een song die mag blijven duren.
Petter Carlsen brengt met ‘Clocks Don’t Count’ de bevestiging van zijn kunnen. De Noor beschikt over een flink aantal troeven die ook allemaal tot hun recht komen op dit album. Met voornamelijk sterke songs is deze plaat een aanrader voor iedereen die de warmte zoekt op een koude winteravond, of gewoonweg wil genieten van een prima songschrijver waar we vast en zeker nog meer van zullen horen.
Album verdeeld door Suburban