De Amerikaanse band Passion Pit heeft onlangs hun tweede plaat ‘Gossamer’ uitgebracht. Op de radio konden we al horen dat single ‘Take A Walk’ op heel wat succes kon rekenen. Tijd dus om de volledige cd eens uit te pluizen.
Het album wordt dan ook ingezet met deze prima radiosingle. ‘Take A Walk’ is op het eerste gehoor een vrolijk nummer dat ons aan een goedgevulde zomer doet denken, maar handelt in werkelijkheid over de crisis waarin de huidige economie zich bevindt. Zanger Michael Angelakos zingt bijvoorbeeld: ‘But then my partner called to say the pension funds were gone / he made some bad investments now the accounts are overdrawn’.
Opvolger ‘I’ll Be Your Man’ begint leuk en origineel met wat warrige soundscapes, waarna we een iets radiovriendelijker stuk horen om dan weer terug een verrassende passage te krijgen. In het begin voelen we precies dat het nummer niet helemaal goed zit, teveel stukjes bij elkaar gegooid? Na een paar keer luisteren leren we deze song toch waarderen. ‘Carried Away’ is een deuntje dat weer blijft hangen en waarschijnlijk de opvolger wordt van ‘Take A Walk’, niet mis, maar ook niet indrukwekkend. Betere nummers op deze plaat zijn ‘Mirrored Sea’, met zijn licht bezwerende sfeertje en ‘Cry Like A Ghost’ is ook ok, al vinden we het moeilijk om deze groep deels te horen grooven.
Passion Pit houdt ervan om een evenwicht te hebben tussen song en tekst. Dikwijls gaan de liedjes over heel andere en zwaardere onderwerpen zoals ontsnappen in de drugs terwijl muzikaal de boel heel oppeppend wordt gehouden. Op sommige momenten werkt dit, op andere dan weer niet: soms haalt de zweverige stem de bovenhand en krijgen we een nummer dat op de rand balanceert van de zeemzoeterigheid. Zo voelen ‘Two Veils To Hide My Place’ en ‘On My Way’ te plakkerig aan.
‘Gossamer’ bevat interessante stukken, maar er zijn delen die ons niet direct bij het nekvel grijpen. Het dubbele gevoel dat Passion Pit wil overbrengen is leuk, maar slaat soms te veel over naar één kant. En die interpretatie van hun nummers is misschien niet de beste.
Album verdeeld door Sony Music