De stem op ‘You belong there’ herkent u misschien van de Twilight-soundtrack, maar hoor je eigenlijk te kennen van de geweldige albums van Grizzly Bear. De Amerikaanse indierockband bracht vijf jaar geleden zijn jongste album ‘Painted ruins’ uit waardoor zanger en songwriter Daniel Rossen honger kreeg naar meer, maar naar iets anders. In afwachting van een nieuwe potentieel legendarische plaat van Grizzly Bear is deze debuutplaat een heerlijk tussendoortje.
Wat begint als een zorgeloze passage op blote voeten wordt snel overstemd door dramatiek. ‘It’s a passage’ opent het album met veel vraagtekens: Is dit folk? Is dit flamenco? Is dit een gracieuze song? Driemaal ja. Rossen bouwt zijn vocals op uit verschillende takes die harmonieus, maar toch met enige tegenzin samengaan. ‘Shadow in the frame’ is een kortfilm van vijf minuten die cinematisch stiltes en versnellingen inlast, en zo de spanningsboog strak gespannen houdt. Over berg en dal neemt Rossen ons mee op sleeptouw. Op de bergflanken horen we een echo van Half Moon Run. De luisterinspanning begint wel te duizelen bij ‘You belong there’, de korte, caleidoscopische titeltrack.
Even lijkt de zon het vredige Andalusische landschap te doen ontwaken met de flamencogitaren, maar wanneer de stem van Rossen ook boven komt, maakt de sfeer een kille duikvlucht. Met de gekke titel ‘Unpeopled space’ hadden we ook geen normaal nummer verwacht. De lugubere ballad ‘Celia’ is niet meteen hartverwarmend, en ook het experimentele ‘Tangle’ vraagt veel van de luisteraar. Een ostinato op de piano, rommelige drums en een geagiteerde contrabas? Het voelt allemaal best stressy aan. Het getokkel op de gitaar in ‘I’ll wait for your visit’ komt ons al bekend voor van de eerdere singles, en de drukte blijft present. Wie deze tussenfase uitzit wordt wel beloond met ‘Keeper and kin’. De schoonheid ervan wordt dik uitgesmeerd en nog krijgen we er niet genoeg van. Daarna volgt het haast spirituele ‘Repeat the pattern’ waarin Rossen concludeert “I‘ve arrived”. Aangename kennismaking!
Het label promoot ‘You belong there’ als “volwassen, gesofisticeerde muziek”’, alsof de Grizzly Bear albums maar minderjarig of kinderlijk klonken. Al moeten we toegeven dat de gelaagde muziek van Daniel Rossen, die overigens alle instrumenten zelf inspeelde, een zekere luisterervaring vereist. Dus hou de voetjes stevig op de grond maar laat de gedachten ver weg zweven.
Daniel Rossen speelt op 12 mei in de Handelsbeurs in Gent. Tickets vind je hier.