Het collectief Other Lives uit Stillwater, Oklahoma heeft altijd een patent gehad op het creëren van wondermooie sferen in hun muziek. In het verleden hebben Jesse Tabish en de zijnen dat al meermaals getoond. Vers in het geheugen zitten vooral de bands laatste twee albums ‘Tamer animals’ en ‘Rituals’, waar de Amerikanen naarstig klank en verbeelding tot een geheel wisten te kneden. Vooral ‘Tamer animals’ heeft ons al die jaren weten te bekoren. Het betoverende, veelzijdige klankspectrum bracht na jaren eindelijk nog eens wat nieuws in de indiefolkscene. ‘Rituals’ kon die tred met enige moeite wel volgen, maar verloor door de jaren heen toch wel wat van zijn kracht. Daarom zijn wij na vijf lange jaren euforisch dat Other Lives met ‘For their love’ ons komt behagen met zijn nieuwste langspeler.

Het is een voorrecht om Tabish’ stem na al die jaren opnieuw te mogen horen mijmeren. Zo excentriek als de man eruitziet, weet hij ook met enkel zijn stem een menigte het zwijgen op te leggen. Wat evenzeer de haartjes van onze gehoorgang streelt zijn de strijkers die na enkele luttele seconden van opener ‘Sound of violence’ het gevoel van thuiskomen suggereren. Dit is de typische sound van Other Lives waar we zo van houden; kleine details gaande van percussieve elementen, waaiende strijkers en subtiele backings gepaard met de verhalende stem van Jesse Tabish. In samenwerking met multi-instrumentalist Jonathan Mooney weten ze het beste van Other Lives vanaf de eerste minuut naar boven te halen.

De onheilspellende sfeer die op ‘Tamer animals’ al de meest karakteristieke trek van de Amerikanen bleek te zijn is ook weer onherroepelijk aanwezig. De rijkelijk gearrangeerde muziek gaat verder dan enkel uw typische popinstrumenten met daarbovenop wat strijkers. In de donkerste schuiven liggen vaak de meest essentiële componenten en die worden op ‘For their love’ grondig afgestoft en tentoongespreid.

De vindingrijkheid van melodie en harmonie is een volgend punt waar de heren wederom in weten uitblinken. Het fantasievolle karakter van melodieën tijdens ‘Cops’ en ‘Night’s out’ brengt je in een wereld vol toverachtige fenomenen. Het filmische aspect wordt echter het meest opengetrokken op ‘All eyes / for their love’ en ‘We wait’. Opnieuw heeft de imposante orkestratie hier het meeste aandeel in door het gebruik van pauken, melodische slagwerkinstrumenten, blaasinstrumenten en heel veel strijkers. Op ‘We wait’ waan je je op een bepaald moment zelfs even in een westernfilm waar ene Morricone de filmscore voor geschreven zou kunnen hebben.

Wonderen verrichten en vervolgens bewonderd worden. Dat is wat Other Lives keer op keer weet te bekomen. Het kost de Amerikanen telkens veel tijd en energie, maar levert op het eind van een lange rit altijd een luisterrijk spektakel op. Het is daarbij vooral belangrijk om ‘For their love’ met een uitgerust oor en een fantasierijk oog te ervaren.