Bij artiesten als Future is de grens tussen albums en mixtapes flinterdun. Toch is ‘EVOL’ (omgekeerd krijg je ‘Love’) duidelijk bedoeld als langspeler. De productie van 808 Mafia, het vaste team achter de instrumentals, is duidelijk meer afgewerkt. Het is merkbaar dat aan de beats geschaafd is tot ze goed zaten, wat in het verleden wel eens anders was. Puur instrumentaal is ‘EVOL’ duidelijk te beschouwen als feestalbum.
Wat echter diepgang brengt zijn de lyrics van Future. Hoewel er nog steeds gebruik gemaakt wordt van overdadige autotune, zijn deze behoorlijk verstaanbaar. Hierdoor valt op dat ook aan de teksten aandacht besteed moeten worden. Op het eerste gehoor lijken die nochtans absoluut nietszeggend. Alle clichés passeren de revue, gaande van orale seks met een openbare aanklager en overmatige consumptie van hoestsiroop en andere drugs tot stoefen over geld. Toch schuilt achter die laag stoerheid een intriest gevoel. ‘Low life’, een samenwerking met The Weeknd, gaat over de omschakeling van de streets naar het succes dat beide artiesten nu hebben. ‘Xanny family’ heeft het over een Xanax-feestje met enkele gewillige dames. Hoewel dat misschien opschepperig overkomt, wekt al dat druggebruik een gevoel van emotionele kilte op. Dat komt uit duidelijkst tot uiting op ‘Lie to me’, waarin Future zich gelukkig prijst dat hij het gemaakt heeft in de wereld, maar het zich beklaagt dat hij er niet genoeg geweest is voor zijn oude vrienden.
‘EVOL’ is daardoor een eerder tweezijdige plaat. Enerzijds is het de perfecte soundtrack voor een goed feestje, maar er schemert eveneens een zekere melancholie en spijt door in de muziek. Het toont een mooie evolutie van Future zelf, maar ook van de trapkant van hiphop. ‘EVOL’ is het bewijs dat emoties toch kunnen doorsijpelen in stoere, opzwepende muziek.
