Wat gebeurt er in het spanningsveld tussen opgroeien in een Frans gehucht en dan jaren later in Prada gehuld op een podium het videospel spelen waarvoor je zélf de soundtrack maakte? Marylou Mayniel navigeerde de afgelopen jaren behendig door de underground. Ze zat samen met de juiste mensen (Flavien Berger, Mura Masa, Chynna) maar werkte vooral zichzelf op als toonaangevend figuur voor grensverleggende pop. ‘Galore’ is daarvan nu een doorslaggevend bewijsstuk. 

In 2018 nestelde Oklou zich al knus in de top 10 van onze favoriete ep’s met ‘Rite of May’. Sindsdien is haar plaats op het spectrum tussen weemoedige pop en verstilde r&b niet vastgeroest. Op ‘Galore’ worden daar strikter minimalisme en nog meer emotie als extra dimensies aan toegevoegd. Mayniel creëert hierdoor een veilige bubbel waarin afstand en desinfecterende handgels niet aan de orde van de dag zijn.

Warmte is de toon van deze half uur durende sonische hemel. Daar zitten de synths die slalommen tussen organische orgels en liefelijke bliepjes zeker voor iets tussen. Single ‘Unearth me’ is het meest opmerkelijke voorbeeld van hoe onberispelijk Mayniels vermogen tot spanningsopbouw is. De subtiliteit waarmee elementen op elkaar afgestemd zijn en de ademruimte die gelaten wordt, permitteren dan ook de ontlading met een zachte landing. Die donzigheid trekt zich verder door op andere momenten. Als popmeditatie ooit een ding zou zijn, worden ‘Fall’ en ‘God’s chariots’ ongetwijfeld in elke playlist van de lesgevende guru’s geknald. 

Hoewel het kleurenpalet van deze plaat samenhangt met melancholische lijm, wordt er met ‘Girl on my throne’ een opstoot van onweerstaanbare energie geïnjecteerd. Dat A.G. Cook achter de knoppen zat (serieus, wanneer doet die man dat allemaal?) (maar echt?), is geen verrassing. De consequente autotune werkt hier het allerbest tussen de bubbelende electronica. Het is het enige wat je nodig hebt om de duisternis uit de korter wordende dagen te weren.

Bij ‘Galore’ kunnen we ons met gesloten ogen voorstellen hoe de eerste legale stappen op een dansvloer er mogelijks zullen uitzien. Ver verheven boven alles wat aards is, omgeven door je lievelingsexemplaren van de menselijke soort en een beetje schemerig. In maart komt Oklou ‘Galore’ voorstellen in de Botanique en we hopen zo hard dat de Rotonde daarvoor stoelvrij kan zijn.

Info en tickets vind je hier.