Al twintig jaar is Will Sheff een behaarde rots in de alternatieve folkbranding. Met zijn groep Okkervil River verzorgde hij de melancholische soundtrack voor alle kloterij in de wereld. Twee jaar geleden zei hij zijn groep vaarwel op ‘Away’ en droeg hij zichzelf ten grave op opener ‘Okkervil River R.I.P.’. Zoals dat gaat bij bebaarde mannen herrees hij gezwind weer vanuit het dodenrijk, en met een nieuwe begeleidingsband trok hij de wereld rond. Dat gezelschap is ondertussen Okkervil River 2.0, en ze mochten in de studio aantreden voor de opnames voor album nummer negen, ‘In the rainbow rain’.

Okkervil River schildert meestal nummers met vervaagde kleuren, waarvan de verfschilfers zich soms pijnlijk onder je vingernagels nestelen. Zoals de titel aangeeft, komt daar op ‘In the rainbow rain’ verandering in. Er zijn uitwaaierende synths, groots aanzwellende rockers zoals die dichter bij huis door pakweg Blaudzun worden gemaakt (‘Pulled up the ribbon’) en speelse blazers (‘Family song’, ‘How it is’). Al die lichte accenten en nummers in majeur zouden je haast doen vergeten dat je naar Okkervil River luistert, al zijn de weemoedige stem en donkere teksten van Sheff er gelukkig steeds als tegengewicht. Geen regenbogen zonder zon én regen.

Het beste voorbeeld is opener ‘Famous tracheotomies’, waarin Sheff een paparazzi-proof lijstje afgaat van beroemdheden die net als hij een luchtpijpsnede moesten ondergaan. Grootste muzikale voorbeeld Ray Davies wordt zelfs geëerd met een flard ‘Waterloo sunset’. Dat soort details, samen met achtergrondkoortje en retro drumcomputer, zijn Sheffs equivalent voor een fleecedeken. Het gaat naadloos over in het aanzwellende ‘The dream and the light’, waarna ‘Love somebody’ de ingrediënten van de opener minus de vele referenties nog eens recycleert.

Daarna krijgt Okkervil River het helaas lastiger om ons te boeien. Het eerder aangehaalde ‘Pulled on the river’ en eerste single ‘Don’t move back to L.A.’ doen ons nog enthousiast meeknikken, maar de tweede helft van het album doet vooral indommelen. We missen enkele scherpe uithalen, zowel op tekstueel als muzikaal vlak. Helaas zullen we daarvoor  onze exemplaren van doorbraak ‘Black sheep boy’ of ‘The stage names’ nog eens moeten afstoffen. Voor wie de groep nog niet kende is ‘In the rainbow rain’ een toegankelijke eerste kennismaking. Wie echter hoopte op een opflakkering van de bijtende Sheff, moet wat verder terugreizen in de discografie.

Okkervil River speelt 30 september in de Botanique (info & tickets).