“Oh Land” is niet de uitroep van de kapitein van een schip die keer dat Maggie De Block overboord viel, maar de artiestennaam van de Deense popprinses Nanna Øland Fabricius. De Kopenhaagse blondine draaide vroeger olijk pirouettes als getalenteerde en beloftevolle ballerina totdat een wervelbreuk haar richting muziek dreef.
“Mijn doel is om te klinken alsof ik van 2050 ben, maar tegelijk toch klassiek aan te voelen”, liet Oh Land als ambitieuze intentieverklaring optekenen. “Alsof de muziek een oude vriend is.” Daar slaagt het Deense antwoord op Lykke Li op haar eerste wereldwijde release slechts gedeeltelijk in. Vooral op het eerste gedeelte van de plaat staat een roedel knappe nummers.
‘Perfection’ – nomen est omen – opent het album als een gezamelijke poging van Joanna Newsom en Lady Gaga om een hitsingle te schrijven. In ‘Break The Chain’ vertelt de Deense haar onfortuinlijke ervaring als balletdanseres (Sorry but you’re never gonna dance again / But my feet just keep me moving) en houdt ze en passant de vinger aan de dubsteppols.
Overigens is Oh Land haar eerste passie niet vergeten. Of ligt het aan ons dat we de dualiteit die de prachtfilm ‘Black Swan’ uitstraalt, horen doorschemeren in ‘Oh Land’? Want terwijl ‘Sun of a Gun’ springerige electropop doorspekt met aanstekelijke kreetjes, geeft het met belletjes versierde triphoppende ‘Wolf and I’ een moddervette knipoog naar Bat For Lashes. En in ‘Voodoo’ probeert Oh Land synthpopkoninginnen als La Roux naar de kroon te steken, terwijl ‘White Nights’ dromerig en haast twee klinkt.
Niet alle nummers op ‘Oh Land’ halen datzelfde niveau. Zonder aardverschuivingen of beurscrashes te veroorzaken, heeft de knappe Deense wel een enorm (mainstream)potentieel. En we zijn heel benieuwd naar 2050.
Album verdeeld door Sony Music
‘Oh Land’ kopen op iTunes