De debuutplaat ‘Instinct’ van Niki & The Dove uit 2012 verdiende met popsongs als ‘Dj, ease my mind’ en ‘Mother protect’ dubbel en dik de Zweedse kwaliteitsstempel inzake songschrijven. Het album deed er wel tien jaar over om tot stand te komen, terwijl het duo uit Gothenburg voor de recentste slechts vier jaar nam. We durven niet zeggen dat er even harde bangerz op staan, maar wel dat we hier met een carefully crafted popalbum te maken hebben. Voeg daaraan de soms rasperige en aan Stevie Nicks doen denkende vocals van Malin Dahlström aan toe, en we krijgen iets dat bovengemiddeld wordt. Skrillex merkte dat ook op, en samplede de vocals van hun eerste single ‘DJ, ease my mind’ op zijn debuutplaat.
Op ‘Everybody’s heart is broken now’ lijken Niki & The Dove parasols en kokosnoten boven te halen onder wuivende palmbomen. Maar dat steeds van achter een grote katerzonnebril die over alles een laagje sepia legt. Melancholie schemert door in glimmende 80s synthpartijen en funky baslijntjes. Er is duidelijk een verschil met de scherpe popsongs van ‘Instinct’, al verkrijgen de liedjes hun kwaliteit net zoals toen via de opbouw en niet van een eventueel groot refrein.
Met titels als ‘Coconut kiss’ en ‘Miami beach’ klinkt alles in de wereld van Niki & The Dove wel als sunshine en rainbows, alhoewel het album vooral over hartzeer handelt (het opzichtigst in ‘So much it hurts’ en ‘Scar for love’). In ‘Play it on my radio’ halen ze nog een serieuzer onderwerp aan: het toenemende racisme in Zweden. Dankzij de fantastische popstem, overtuiging en teksten met het hart op de tong van Dahlström, klinkt het echter allemaal zo mooi en hoopvol als die eerstgenoemde titels deden uitschijnen.