Tijdreizen gaat nergens zo eenvoudig als in muziek. De jaren 80 stonden bij muziekliefhebbers lang bekend als ghetto van de slechte smaak, maar de hokjesvervagende kracht van het internet zorgt voor een grondige herwaardering van de periode. Dat resulteert in een resem artiesten die hun guilty pleasures niet langer verstoppen uit vrees aan credibiliteit in te boeten. Los van alle excessen leverden de eighties immers wel degelijk enkele popklassiekers van formaat op. Neon Indian keert terug naar die periode waarin discotheken als paddenstoelen uit de grond schoten en voorziet ze van een eigen soundtrack. Daarvoor verdwijnt de chillwave van debuut  ‘Psychic chasms’ definitief naar de achtergrond. Ze wordt vervangen door de synthesizerfunk die Alan Palomo tot voordien reserveerde voor zijn andere project ‘VEGA’. Ziedaar een verklaring voor de titel, ziedaar een nostalgische 16-bit floorfiller van formaat.

‘VEGA INTL. Night School’ had helemaal anders kunnen klinken. Voor je eigen deur in slaap vallen is sowieso vervelend, dat je laptop de volgende dag verdwenen is maakt het er niet beter op. Palomo zag zo twee jaar aan nieuwe muziek in rook opgaan, een ga terug naar start die kan tellen. In plaats van voorgaande ideeën te reconstrueren besloot hij om gewoon opnieuw te beginnen, met deze langspeler als resultaat. Oorspronkelijk zou het een nieuw VEGA album worden, maar de artiest merkte dat zijn twee projecten in elkaar vaarwater kwamen. Een fusie was bijgevolg een logische beslissing en draaide uit op een kruisbestuiving die Neon Indians geluid danig beïnvloedde.  Klonk voorganger ‘Era extraña’ bij momenten wel erg schatplichtig aan Toro Y Moi, dan zijn het aan Hudson Mohawke en Com Truise referende synths en composities die op ‘VEGA INTL. Night School’ opvallen.

Eerder dan op studiogefrunnik wordt er ingezet op groove en dansbaarheid, met ‘Annie’ als vroeg hoogtepuntje, een nummer dat je onmogelijk te luid uit je speakers kan laten schallen. ‘Smut!’ flirt met kitsch zonder aan sexappeal in te boeten, waarna Palomo zijn beste Prince-falset bovenhaalt in het swingende ‘The glitzy hive’. His Royal Badness lijkt later nog eens langs te komen in de finale van ‘News from the sun’, met bijhorend live-publiek. Zulke referenties zijn moeilijk te vermijden wanneer je geluid zelf zo gevormd is door een bepaalde tijdsperiode. Gelukkig voelt ‘VEGA INTL. Night School’ niet aan als veredeld knip- en plakwerk verpakt in een muffe disco-outfit. Neon Indian schijnt z’n eigen neonlicht op de ‘80s, en dat is er één waarin pastelkleurige kostuums en rolschaatsen nu eenmaal een prominente rol spelen. Zoveel energie maakt stilzitten moeilijk, zowel bij het hitsige ‘Dear Scorpio Magazine’ als bij slow jam ‘Baby’s eyes’. Neon Indians eerbetoon aan het verleden is zo meteen zijn ticket naar een beloftevolle toekomst.

Neon Indian website
Album verdeeld door PIAS