De 18-jarige New Yorkse rapper Bishop Nehru verwierf faam in het hiphopwereldje na zijn mixtapes ‘Nehruvia’ en ‘StrictlyFlowz’. Vooral zijn volwassen rapstijl trok de aandacht van onder andere Nas, Kendrick Lamar en de Wu-Tang Clan. Het was echter de aankondiging van een samenwerking met MF DOOM die tot een regelrechte hype leidde. Het feit dat de gemaskerde mc een nieuw talent onder zijn vleugels nam wekte veel vragen op. Het lijkt erop dat de man een carrièreswitch maakt. Na het producen van enkele beats voor Joey Bada$$, ziet het ernaar uit dat de Supervillain op zoek is naar zijn eigen Robin.
Op het eerste zicht heeft ‘NehruvianDOOM’ alle kenmerken van een MF DOOM-project. Het album heeft de nodige skits, de beats klinken als vintage Doom en er is een continue flow aanwezig. Toch heb je de indruk dat beiden niet tot op hun diepst zijn gegaan. Singles ‘OM’ en ‘Darkness (HBU)’ zijn de enige nummers die zich duidelijk onderscheiden van de overige songs. Op die eerste merk je voor de eerste en, laten we eerlijk zijn, laatste keer de synergie tussen de protegé en de meester. Bishop Nehru ontplooit zijn twijfels over zijn plotse succes, terwijl Doom de rol van spirituele leider op zich neemt. ‘Darkness (HBU)’ valt vooral op door het half gezongen, half gerapte refrein. De instrumental is vintage Metal Fingers. Letterlijk, want de beat komt uit de ‘Special herbs’ serie.
Het vervolg van de veredelde ep is iets minder samenhangend. Het ene moment merk je een verhoogd zelfvertrouwen waarin Nehru naar zichzelf verwijst als “Emperor Nehru”, vervolgens komt de intro van ‘Caskets’, waarin Nehru op zijn plaats wordt gezet door “Meester Doom”. Afgesloten wordt er met het door Madvillain geproducete ‘Disastrous’. De strofe van Doom klinkt als een verplicht nummertje, waardoor het album in mineur wordt afgesloten.
Noch Bishop Nehru, noch MF DOOM kunnen de torenhoge hype overtreffen. Toch levert het duo een puike prestatie af. Doom lijkt vooral te opereren onder zijn produceralias Metal Fingers, Bishop Nehru pakt het avontuurlijker aan. Door sommige refreinen zangerig te brengen, wijkt hij af van zijn normale stijl. Het is niet altijd even geslaagd, maar toch merk je dat het potentieel erin zit. Hij komt er wel.
Album verdeeld door Bertus
