Vier jaar was het wachten op de opvolger van ‘Sing along to songs you don’t know’ van múm. Nochtans bracht de IJslandse electropopband verleden jaar ‘Early birds’ uit met muziek opgenomen tussen 1998 en 2000, al kon dat amper als volwaardige langspeler beschouwd worden. ‘Smilewound’, inmiddels het zesde studioalbum, staat andermaal bol van fluisterstemmen, vrolijke alsook grillige effectjes, maar is evenzeer verrassend veelzijdig en toegankelijk.
Het viertal, met stichtend en creatief brein Gunnar Örn Tynes aan het roer, blijft zichzelf heruitvinden. Ze laten de postrock wat achter zich en bewijzen meerdere genres aan te kunnen, van electro over techno tot lounge met triphopflarden. Gevarieerder dus én radiovriendelijker met zo goed als uitsluitend vocale songs. Voorts blijven de succesvolle ingrediënten ongewijzigd: strelende stemmetjes, dromerige melodieën en allerhande instrumenten.
In opener ‘Toothwheels’ komt Sufjan Stevens om de hoek piepen. Elektrisch geladen dancebeats en melancholieke strijkers gaan er moeiteloos hand in hand. De single werd in mei al de wereld ingestuurd, gevolgd door een psychedelische videoclip. Dit staat in schril contrast met ‘Underwater snow’, dat klinkt als een kerstliedje vanwege de lieflijk hoge engelengezangen en zacht pianogetokkel, maar bitterzoet blijkt – net zoals de albumtitel.
80’s computerspelbliepjes, bombastische bassen, hypnotiserende effectjes en een warme zanglijn maken ‘Candlestick’ tot een bedwelmende song. Op ‘One smile’ gaat een opzwepend Indisch snaarinstrument het gevecht aan met een gejaagde beat. Gelukkig komt er bemiddeling van vredelievende stemmetjes en belletjes, die erin slagen beide te verzoenen.
Daar waar de eerste helft van het album inzet op dansbaarheid, trekt het andere deel de sfeerscheppende kaart. In tegenstelling tot voorgaande releases telt deze slechts één instrumentaal nummer: ‘Eternity is the wait between breaths’, opgeluisterd door sprookjesachtig getokkel. ‘Whistle’, tot slot, ontstond uit een samenwerking met Kylie Minogue voor de film ‘Jack & Diane’ en werd toegevoegd als bonustrack. Vooral Kylie’s verdienste, dunkt ons.
De hoofdtelefoonervaring kunnen we aanbevelen om alle fijne geluidjes en intense bassen goed in je op te nemen. Met ‘Smilewound’ klinkt múm gevarieerder en toegankelijker dan ooit met mooi afgewerkte kantjes en randjes, maar wat ons betreft mochten er wat weerhaken zijn. De vrolijke bende wist ons wel in beweging te brengen én doet terug in sprookjes geloven.
múm speelt binnenkort in Tilburg (Incubate Festival, 16.09, info & tickets), nogmaals Tilburg (013, 19.09, info & tickets), Utrecht (Tivoli, 20.09, info & tickets) en Brussel (Amerikaans Theater, 21.09, info & tickets).
Verdeeld door Konkurrent
