Er zijn zo van die muzikanten die er werkelijk alles aan doen om maar niet als commercieel bestempeld te worden. Met opzet dwars liggen of de moeilijke weg kiezen en dan maar hopen dat er niet toevallig een hitsingle op hun nieuwe plaat staat. Dat is helemaal niet het geval bij ene Colin MacIntyre. Deze in onze contreien nog vrij onbekende Schot is intussen al een dikke tien jaar met bescheiden succes actief in het circuit. Zijn eenmansproject Mull Historical Society, zowat de saaiste bandnaam in de geschiedenis van de rock and roll maar dat geheel terzijde, bracht in de eerste helft van de noughties al 3 albums uit. De laatste jaren ging MacIntyre gewoon onder zijn eigen naam de baan op, om nu dus terug te keren met een plaat onder dat pseudoniem van weleer.
Als een mislukt pokerspeler laat MacIntyre op zijn nieuwste worp ‘City Awakenings’ onmiddellijk in zijn kaarten kijken. Het is een plaat die schaamteloos kiest voor radiovriendelijke productie en dito melodietjes. Pretentieloos en goedaardig, op zich niets mis mee, maar dat heeft natuurlijk wel als gevolg dat er weinig of geen diepgang in het plaatje zit. Het ligt allemaal best lekker in het oor en sommige songs zijn zo catchy dat je ze gegarandeerd nog de hele dag meeneuriet. MacIntyre heeft daar zo zijn trucjes voor. Veelal worden flarden tekst net zo dikwijls herhaald tot ze zich voor geruime tijd achter in je brein genesteld hebben. Zie bijvoorbeeld ‘You Can Get Better’ waar de titel zo vaak de revue passeert, dat je het nog begint te geloven ook.
Single ‘The Lights’ is een hoogtepunt: Britpop à la James met een onmiddellijk herkenbaar refrein. Ook ‘Honey Pie’ tapt uit hetzelfde vaatje en doet met zijn synths denken aan Blur ten tijde van ‘Girls and Boys’. Allemaal leuke, zomerse popdeuntjes die niet echt veel om het lijf hebben maar dat daarom ook niet per se willen. Wanneer MacIntyre wat gas terugneemt, krijg je toch de indruk dat er meer zit in deze sympathieke Brit. ‘Fold Out City’ is een rustige en mooi opgebouwde song met een donker randje en ook ballad ‘This Is Not My Heart’ mag zich tot onze persoonlijke favorieten rekenen.
‘City Awakenings’ is een leuke popplaat met enkele handicaps. De stem van MacIntyre is niet meteen zijn grootste troef en begint na enkele luisterbeurten een beetje te vervelen. Maar met de lente eindelijk voor de deur zetten wij graag onze zeurpet even af: koptelefoon op, rustig meefluiten en de rest komt wel goed.