Altpop is een genre dat de laatste jaren dankzij de blogosphere ontploft is. Het heeft in theorie veel potentieel, maar dat valt in de praktijk vaak stevig tegen. Zoveel genietbare pop die buiten de lijntjes kleurt en onder die noemer blijft vallen, bestaat er eigenlijk niet. En om die te vinden moet je dan nog eens heel goed zoeken en duizend hype-actjes doorstaan. Laat dat nu zijn waar wij voor dienen. Vandaag kunnen we meedelen: Mozart’s Sister is een beetje gek, een beetje pop en meer dan een beetje goed.
Caila Thompson-Hannant (echte naam) zal in haar leven al wel genoeg met Grimes vergeleken zijn. Catchy liedjes maken met rare synths is één ding dat de twee dames gemeen hebben, uit Canada komen en platen uitbrengen bij Arbutus Records is een tweede ding dat de vrouwen delen. Verder is het verrassend moeilijk om referenties voor Mozart’s Sisters muziek te noemen: de electro-popliedjes van het nieuwe album ‘Field of love’ zijn best wel uniek en een vergelijking met Austra of Nite Jewel kan daar weinig aan veranderen.
Het beste nummer op het tweede album van de artieste uit Montreal heet zonder twijfel ‘Moment 2 moment’. Alles valt daarop gewoon goed uit: strak gespannen synthklanken, vrolijke kreetjes en onderliggend laagje pulserende electronica katapulteren het liedje richting een krachtig refrein (let ook op de sterke pre-chorus) dat de sensaties van de tekst perfect muzikaal weet te vangen. Zo’n momenten van stralend geluk vallen wel vaker te ontdekken op deze langspeler. ‘Eternally girl’ laat het eeuwige meisje in Thompson-Hannant extatisch los en ‘My heart is wild’ gaat voor meer suikerzoete verliefdheid.
Elders worden leuke ideeën soms tegengewerkt door een overdreven kunstzinnige en maximalistische aanpak. ‘Angel’ lijkt af en toe de levensvreugde van de beste songs om te buigen in een meer smachtende ervaring, maar wordt dan lichtjes ontsiert door overdreven eigenzinnige zang en instrumentatie. De Canadese waagt zich daar aan een streepje r&b, al is dat duidelijk niet haar sterkste genre. Het einde van ‘Who are you’ trapt met z’n pathetische stukjes in dezelfde val. Ook hier is het echter geen eenzijdig verhaal: het liedje heeft met z’n lichtvoetige beats en hoger gezongen stukjes zeker de nodige genietbare aspecten.
Het potentieel van Mozart’s Sister is overal merkbaar en doorheen de hele speeltijd raakt Thompson-Hannant ook de nodige hoogtepunten. Kleine kwaaltjes zorgen er waarschijnlijk voor dat het album niet de aandacht zal krijgen die het verdient. Liefhebbers van tegendraadse pop surfen er echter maar beter snel eens door om hun muzikale honger te stillen.
Album verdeeld via Arbutus Records
