Miley Cyrus haar carrière begon bij Disney, door de fictieve tienerpopster Hannah Montana te spelen. Sinds de stopzetting van de reeks in 2011 heeft de zangeres veel tijd besteed om alle gelijkenissen met Montana van de kaart te vegen. Van het provocerende album ‘Bangerz’ uit 2013 tot de vage samenwerking Miley Cyrus & Her Dead Petz met The Flaming Lips. Met ‘Plastic hearts’ lijkt het erop dat ze eindelijk de juiste manier gevonden heeft om zich volledig te bewijzen.
Cyrus omarmt op haar zevende album ‘Plastic hearts’ de rockgodin die ze altijd al wilde worden. Op de twaalf nummers (en drie live covers) zijn de stevige gitaarjams en haar popprinses imago perfect in balans om haar nieuwe stijl te versterken. Met samenwerkingen variërend van rockiconen Joan Jett en Billy Idol tot popster Dua Lipa, lijkt Cyrus haar geplande rockonderdompeling in een popplaat te proppen.
‘WTF do i know’ is alvast een stevige opener en hardrock-knaller die lijkt te verwijzen naar Cyrus’ zeer openbare scheiding van acteur Liam Hemsworth. ‘Midnight sky’, duidelijk één van de beste nummers uit haar carrière, knipoogt naar Stevie Nicks, die op dit album werd gesampled op de remix ‘Edge of midnight’. De zangeres is even energiek op ‘Prisoner’, een samenwerking met Dua Lipa, waarop ze de disco sound van Lipa’s recente album ‘Future nostalgia’ versmelten met Cyrus’ rock-‘n’-roll-gehalte.
Cyrus staat stevig in haar schoenen maar is tegelijkertijd ook open en eerlijk over haar persoonlijke leven. Meer dan ooit tevoren. Op de prachtige ballad ‘Never be me’, geeft ze toe: “If you’re looking for stable, if you’re looking for faithful / As hard as I try, that’ll never be me.” Het meest onverwacht moment is het nummer ‘Golden g string’, dat het seksisme beschrijft waarmee Cyrus sinds de begindagen van haar carrière te maken heeft. “I was tryin’ to own my power / Still I’m tryin’ to work it out / And at least it gives the paper somethin’ they can write about”.
Miley Cyrus heeft met ‘Plastic hearts’ de perfecte balans gevonden om haar eigen muzikale grenzen te verleggen en tegelijkertijd te bewijzen dat ze een van de sterkste namen is in de muziekwereld. In de woorden van Hannah Montana : “the best of both worlds”.
