Aan accolades geen gebrek voor Migos. ‘Culture III’ werd al een tijdje beloofd en eens het er was, was het hek van de dam. Op Apple Music raakte het album op zijn releaseday bijna overal ter wereld op nummer één, ook hier bij ons. Aan fans en enthousiasme geen gebrek. Het triumviraat van Quavo, Offset en Takeoff moet nog maar een halve adlib op de wereld loslaten of we gaan blijkbaar collectief los. Toch verwonderlijk, want het is nu niet dat de groep de voorbije jaren nog echt op een hoog niveau gepresteerd heeft. ‘Culture II’ was een gedrocht, de soloalbums van de jongens waren matig (en dan doen we nog onze uiterste best om positief te zijn). De verwachtingen lagen dus al niet te hoog voor ‘Culture III’, maar wie ooit Culture geluisterd heeft, weet dat de heren trapwizards zijn als ze er in slagen om het plaatje te laten kloppen. Onder het motto “je weet maar nooit” doken wij in ‘Culture III’.

Een vluchtige blik op de tracklist leert ons al snel dat we niet te veel hoge verwachtingen gaan moeten koesteren. Migos trapt in de val waar de laatste jaren zo veel rappers in trappen: veel te lange albums met als enige doel de cijfers te boosten. Een andere trend: belachelijke deluxe versies van je albums uitbrengen na een week of meer. Ook hier maken ze zich weer schuldig, maar gelukkig hoeven we die niet te bespreken. Verder in de categorie achterhaalde clichés: Pop Smoke. De betreurde rapper is nog altijd immens populair, wat maakt dat hij te pas en te onpas opduikt op ieders albums met oude verses. Het is hier niet anders. Alles voor de streamingcijfers, right? Hetzelfde met Juice WRLD. Al wat langer niet meer onder ons, maar alomtegenwoordig.

Het album klokt af op een uur en vijftien minuten, wat veel te lang is. De tijden toen ze onze aandacht zo lang konden vasthouden zijn al lang gepasseerd, als die ooit al bestaan hebben. ‘Culture’, uit 2017, bleef net onder het uur en dat moet zowat de enige keer geweest zijn dat ze straight up fire waren van begin tot einde. Want hoewel ‘Culture III’ enkele fijne momenten heeft, is toch al te vaak middelmatige trash dat we horen. Quavo, Offset en Takeoff schreven zichzelf de geschiedenis in met hun gestoorde ritmes en flows, om nog maar te zwijgen van hun adlibs, maar we krijgen er te weinig van op dit album. Af en toe vliegt de vlam nog even in de pan, zoals op de single ‘Straightenin’. Het probeersel met Pop Smoke, ‘Light it up’, is een interessante piste richting de drill. Antisocial, met Juice WRLD, is eveneens best te pruimen en Cardi B is in vorm op ‘Type shit’. De nummers met Future (‘Picasso’) en Drake (‘Having our way’) zijn ook nog niet de slechtste, maar echt wild worden we er niet van.

Tot zo ver het goeie nieuws. Voor de rest klinken de Migos vooral voorbijgestreefd. Trapmuziek is al eventjes aan het lijden aan een tekort aan goede ideeën en dat wordt hier bij momenten zeer duidelijk. Producties van grote namen als Tay Keith, Murda Beatz, Buddha Bless en Zaytoven mogen dan wel in orde zijn, de rappers zelf vangen bitter weinig aan met die goeie voorzetten. Het feit dat Zaytoven de laatste jaren een stapje terug lijkt gezet te hebben vertelt in se al genoeg over het subgenre. De voorbije jaren was er geen ontsnappen aan zijn signaturegeluid, nu is het allemaal veel minder.

Verderop vinden we nog wat enorme stinkers, zoals ‘What you see’ met Justin Bieber en ‘Need it’ met YoungBoy Never Broke Again. Qua thematiek zijn er evenmin stappen gezet. De jongens hebben geld verdiend en trekken al eens graag een lange neus naar hun haters terwijl ze pochen met hun weelde. Het kost ons een volledige volzin, hen 75 minuten om die boodschap over te brengen. We overdrijven ietwat, maar je snapt het punt: we weten het ondertussen wel allemaal.

Kortom, ‘Culture III’ is op zijn best een matige plaat, op zijn zwakst een waar gedrocht. Het is zelfs zo erg dat we nogal Offset zijn geraakt met de band, tot op het punt dat ze beter zouden Takeoffen. Flauwe woordspelingen die passen bij een zoutloze plaat en als ontbrekende kers op de taart vinden we niet eens een fletse grap rond Quavo. ‘Culture III’ is zo inspiratieloos dat zelfs wij onze goeie ingevingen verliezen.