Lieven Van Pée, Simon Segers en Fulco Ottervanger vormen samen De Beren Gieren. Respectievelijk spelen ze bas, drum en piano. Het is een trio dat niet bepaald aan hun proefstuk toe is. ‘What eludes us’ is namelijk al hun zevende plaat in twaalf jaar tijd. Hun muziek is moeilijk te categoriseren. Minimale elektronische jazz? Laat het ons het daar bij laten.

Het labelen van het geluid is immers ook niet van belang. Want waar De Beren Gieren zich voornamelijk op focussen is het omzetten van ideeën naar geluid. Ze spelen al jaren met het onconventionele. In hun composities lijkt het alsof ze op zoek gaan naar melodieën om deze vervolgens te ontrafelen. Ze selecteren een element uit de melodie en gebruiken deze om weer iets nieuws te genereren. Net wanneer zo’n compositie vertrouwd begint aan te voelen, laten ze het nummer een andere richting uit meanderen. Zo ontstaat er een rivierdelta van onbehandelde patronen en verwachtingen die doen dromen over wat allemaal zou kunnen. Let enkele luttele seconden niet goed op en je weet niet meer of je nog steeds naar hetzelfde nummer aan het luisteren bent.

Hun werkwijze zorgt er eveneens voor dat je over elke song een muzikaal verhaal kunt schrijven. Neem nu ‘Very important vs. nothing’ dat precies begint met een Arabische luit waardoor je je in het Midden-Oosten waant. Met een bevreemdende tokkelende percussie onder begeleiding van speelse, maar koele pianotoetsen komt het nummer op gang. De bas valt na enige tijd in. Een knap, samenhangend geheel komt daarbij tot stand. Dan slaat de percussie over in wat klinkt als krakende trappen in een behekst verlaten pand. Je hoort een mysterieuze wind die buiten loeit en de takken van de bomen streelt.

De piano verzwaart. Vervolgens weergalmen de cymbalen op de achtergrond en geeft de bas een immer een wisselend tempo aan. Dan kalmeert alles weer tot enkel een synth overblijft die klinkt als een neefje van ‘Tubular bells’. Het kortere nummer brengt even rust. Al mondt het crescendo uit in een nieuwe, overweldigende totaliteit. De piano keert terug en geeft een geruststellende ritmiek, alsof het gevaar geweken is. Dit is hoe alle nummers van de plaat aanvoelen: complex, enerverend en steeds veranderend.

Eerlijk is eerlijk, ‘What eludes us’ is het soort muziek dat je kan verwachten van De Beren Gieren. Echter, omdat de creativiteit en complexiteit van hun nummers al jaren zo’n hoge standaard heeft, is dat niet iets waar ze zich voor moeten schamen. ‘What eludes us’ is voor de dromers die eens iets anders willen. De heren brengen symfonische verhalen van topkwaliteit. Het is een trio dat we moeten koesteren.

De band stelt het album live voor op diverse concertlocaties in het land. Men speelt in Ha Concerts (09.04), Ancienne Belgique (14.04), Nona Arts Centre (17.04), De Roma (04.05), Gent Jazz (20.07) en De Warande (12.10). Voor meer informatie check de website van het trio.