Met een eigenzinnige visie op techno werd Blondes enkele jaren geleden al snel een begrip in de scene.  Het eponieme debuut en de opvolger ‘Swisher’ – beiden uitgekomen op RVNG – barstten van psychedelische uitgesponnen melodieuze trips. Voor ‘Warmth’ tekende het duo uit Brooklyn bij R&S Records, wat niet enkel duidt op een labelswitch maar ook een lichte pivotering in hun geluid. Op hun eerste volledige album sinds 2013 kiezen Sam Haar en Zach Steinman voor een meer urgente aanpak waar dansen verenigd wordt met trippen. Sam verwees in een feature voor R&S naar ‘Warmth’ als een liefdesbrief aan de ideeën achter en het karakter van techno.

Haar en Steinman blijven wel bij hun vertrouwde aanpak. ‘Warmth’ is wederom een verzameling van live uitgevoerde jamsessies waar de twee intuïtief op elkaar inspelen, omsingeld door hardware. Dat ontaardt in improvisaties die lang kunnen uitlopen (neem rustig de tijd voor ‘Rein’). Op het uiteindelijke project worden die ingekort tot tracks met een gemiddelde speelduur tussen zeven en acht minuten. De essentie van de improvisaties blijft echter behouden en wordt gekenmerkt door minutieuze opbouw en een rijke textuur aan ontrafelende, met elkaar verweven korte melodieën die subtiel hun weg doorheen four-by-four ritmes banen. Dat resulteert echter zelden in euforische apotheosen. Sam en Zach mikken doorheen de tien tracks meer op introverte, dromerige dwaling waarin de verschillende bouwstenen van een nummer de tijd nemen om alle hoeken van de ruimte die ze innemen te verkennen.

Samen met het repetitieve karakter zijn die lagen van synths, percussie en noise-effecten de drijvende kracht achter ‘Warmth’. Daardoor begeven de nummers zich in hetzelfde universum als je gedachten in die momenten tussen bewustzijn en on(der)bewustzijn. Uit de cumulatie aan verschillende elementen binnen een nummer kan zo middenin de track een melodie of echo die van in het begin aanwezig was zich laten opmerken. Net als die ontnuchterende bewustwording dat je aan het wegdromen bent, of wanneer je in een mindfulness-oefening opmerkt dat je aandacht afdwaalt van je ademhaling.

De meditatieve hardware-gesprekken tussen Haar en Steinman worden geplaatst over ostentatieve, doch niet oeverloos dreunende beats. Soms zijn die expliciet. De shift richting dansvloer laat zich doorheen de plaat misschien wel het duidelijkst merken in het heerlijk old school klinkende ‘Quality of life’, of verder in ‘KDM’ waar beats het hypnotiserende karakter van het nummer kracht bijzetten. Op andere plaatsen zijn ze eerder subtiel aanwezig, zoals in het rijkelijk gevulde ‘Clipse’ of de eerste helft van opener ‘OP actual’ waar ze ruimte bieden aan de benevelde, desolate synths voor alles opgeslorpt wordt in een golf aan bliepjes en noise. ‘OP actual’ voelt zo aan als wakker schrikken na een nachtmerrie om dan te beseffen dat het niet echt was en vervolgens het hele album lang verder te dromen. Of al wegdromend te dansen.

Met ‘Warmth’ levert Blondes een album af dat zich in eerste instantie meer lijkt te focussen op donkere clubs maar net als hun vorig werk evenwel gemakkelijk daarbuiten treedt. Haar en Steinman beschikken nog steeds over de gave om op excellente wijze te hypnotiseren. De repetitiviteit zorgt ervoor dat de plaat snel op de achtergrond vervalt, echter weet een aandachtige luisterbeurt in de juiste setting zeker te belonen.