Mark Mulcahy is een Amerikaanse singer-songwriter die sinds de jaren tachtig aan de slag is. Aanvankelijk speelde hij in de bands Miracle League en Polaris om vervolgens als solo-act door het leven te gaan. Deze artiest heeft zowel zonneschijn als zwarte sneeuw gezien. Zijn carrière nam een duikvlucht in 2008 wanneer het noodlot toesloeg en het leven van zijn echtgenote tot een einde kwam.

Dat hij geliefd en gerenommeerd is, getuigt het album ‘Ciao My Shining Star: The Songs of Mark Mulcahy’ dat naar aanleiding van deze tragedie in 2009 uitkwam. Deze plaat, waarin bekendheden als Thom Yorke, The National en Dinosaur Jr. covers brengen uit zijn repertoire, is een rechtstreekse ode aan Mulcahy en een manier om zijn carrière verder te financieren. ‘Dear Mark J. Mulcahy, I Love You’ is het eerste album dat in lange tijd wordt uitgebracht door deze veteraan en is ongetwijfeld gevoed door een portie steun en collegialiteit binnen de huidige muziekwereld. Een hartverwarmend gebaar vertaalt zich in een intieme plaat die met een minimale bezetting en melodie een veelzijdig verhaal vertelt.

‘I Taketh Away’ opent met een vrolijke riff. Het heeft ondanks de simpliciteit qua instrumentarium meteen iets uitnodigends door de eigenzinnige zangstijl van Mulcahy. ‘Everybody Hustles Leo’ breekt vervolgens alles los met forse slagen op de drums. Een skelet van akoestische gitaarriffs, bas en drums krijgt volheid door de harmoniezang op de achtergrond en een subtiel xylofoon. ‘She Makes The World Turn Backwards’, ‘Let Fireflies Fly Away’ en ‘He’s a Magnet’ gaan verder in deze trend. De folkachtige klankkleuren en klassieke bezetting zijn hier slechts een begeleiding. De echte kracht schuilt in Mulcahy’s oprechte manier van zingen en teksten schrijven. Enerzijds zijn deze alledaags, herkenbaar en soms zelf komisch. Anderzijds zit er veel diepgang in qua metaforen, levenslessen en emotie.

‘My Rose Colored Friend’ is weer een graad indringender dankzij drumaccenten die de boog gespannen houden en opbouwen naar een stevig psychedelisch einde. In ‘Bailing Out of Everything Again’ spelen voor een keertje de toetsen de hoofdrol in plaats van gitaren. Uitgerust met klokkenspel en facetstem in het slot vormt dit een leuke afwisseling met de rest van de plaat, zonder al te ver af te dwalen. ‘Badly Madly’ brengt het beste van beide kanten tot dusver door keyboards te mengen met de sfeer van de eerste reeks nummers op dit album.

‘The Rabbit’ is het traagste, maar zeker ook één van de vollere songs. Het schept een intieme en ontwapenende sfeer door gevoelige melodieën en nostalgische teksten die doen teruggrijpen naar de jonge jeugd en broze stemkleur van Mulcahy zowel alleen, als in samenzang. ‘Where’s The Indifference Now’ sluit krachtig af met een simpel lijkend riffje dat leven wordt ingeblazen door uitgekiende accenten van strijkers en meeslepende backing vocals.

‘Dear Mark J. Mulcahy, I Love You’ is zeker geen zoektocht naar nieuwe horizonten. Het brengt rechttoe rechtaan akoestische rock die meer dan overeind blijft door de vele texturen van klank en natuurlijk de unieke zanger die erachter staat. Het album is een groeier dat voor de volhoudende luisteraar zeker zal lonen. Welkom terug Mark Mulcahy.

Marc Mulcahy heeft voorlopig geen shows gepland binnen de Benelux.

Check de Facebook-pagina van Marc Mulcahy voor verdere info.

Verdeeld door Konkurrent