Sommige mensen hebben last van vroegtijdige dementie. Een ander neveneffect van ouderdom is het verdwijnen van verbale filters. Marika Hackman heeft op 27-jarige leeftijd al een vergevorderde vorm te pakken. Op de albumcover neemt ze nog een varkentje voor de borst, maar van een blad voor de mond is nergens sprake. En daar zijn we niet rouwig om.

Met album drie is Hackman erin geslaagd om eerder opgelegde labels van zich af te schudden en hokjes af te breken. De fluisterfolk van haar eerste album ‘We slept at last‘ is enkel met veel verbeelding nog te herkennen als een rauwer en schimmig ver familielid in opener ‘Wanderlust’. ‘I’m not your man‘ was al een behoorlijke stijlbreuk, en dat wordt op ‘Any human friend’ nog radicaler doorgetrokken.

Marika Hackman is de studio binnengegaan met een duidelijk beeld van wat ze wilde. De meest opmerkelijke uitkomst daarvan is de nieuwe en prominente plaats voor synths. Daarnaast heeft ze weinig compromissen gemaakt en is er weinig afgeweken van dat doel, alle ideeën zijn gebruikt en de nummers barsten bijna uit hun voegen. Wat van het geheel een soort stuurloze promotiecamionette inclusief megafoon maakt. De boodschap komt zeker aan, maar daarbij worden hier en daar zijspiegels van geparkeerde wagens afgeknald en komt ze er zelf ook niet ongehavend uit.

Een blik op de tracklist waarschuwt al voor explicit content, maar nummers als ‘Hand solo’ die dat label niet dragen, bevatten soms nog de meeste directheid. Hackmans gevoel voor gevaarlijk scherpe metaforen blijft ergens hangen op een eenzaam hoog niveau. In een nummer over masturbatie, is het vooral de zin “I gave it all, but under patriarchal law, I’m gonna die a virgin” die blijft hangen. Heteronormativiteit krijgt weinig ademruimte en wordt fijntjes aan de kant geschoven in ‘All night’. Op het eerste gehoor kan ‘I’m not where you are’ een arrogante passage zijn, maar in essentie gaat het over onvermijdelijke eenzaamheid.

Marika Hackman blijft groeien. ‘I’m not your man’ was nog overdadig in het aantal nummers dat ze kwijt moest. Deze keer heeft ze gesnoeid in het aantal maar kreunen de nummers afzonderlijk onder een ideeën-overload. Met een beetje geduld en meer plaats voor elk afzonderlijk hersenspinsel kan een volgende plaat haar beste worden.