Verrassing of vernieuwing zijn ook in de muziekwereld meestal positieve zaken. Dat wil echter niet zeggen dat sommige artiesten door hetzelfde nét iets anders te doen, niet kunnen scoren. Neem nu ‘Kingdoms in colour’, het tweede album van Maribou State. Het Britse duo tekende in 2015 voor een van de fijnste electronica-platen van het jaar en doet dat dit jaar opnieuw met hetzelfde, zij het opgeblonken gereedschapskistje.
Complimentjes van Bonobo en DJ Koze en vergelijkingen met The xx en Mount Kimbie: mochten ze allemaal in hetzelfde dwergstaatje leven zou Maribou State pas écht een ‘Kingdom of colour’ zijn. Qua samenwerkingen houden de Britten het nochtans opnieuw beperkt, met vooral Khruangbin als opvallendste naam. Het duo strikte de Texaanse wereldrockers al voordat ‘Con todo el mundo’ globaal insloeg, en het resulteert met ‘Feel good’ in het hoogtepunt van dit album. De stotterene vocals staan in mooi contrast met de vloeiende percussie, terwijl koebellen en toetsen subtiel binnen- en buitenglippen. Naast Khruangbin is zangeres Holly Walker weer van de partij, en zij geeft ‘Nervous tics’ en ‘Slow heat’ een dromerig randje. De andere stemmen die je hoort worden niet expliciet bij naam genoemd. In al hun anonimiteit geven ze nochtans extra karakter aan het album en zorgen ze voor welkome afwisseling.
Verder krijgen we vooral dezelfde ingrediënten die debuut ‘Portraits’ zo memorabel en tegelijkertijd onopvallend maakten. Wel namen ze van alle bestemmingen waar ze tourden elementen mee om in hun muziek te verwerken. Zo wilden ze van het ‘eilandgevoel’ af dat ze hadden na hun eerste album. En dus hoor je een heel arsenaal aan instrumenten, van dwarsfluiten tot strijkers. Zelfs ons land is aanwezig dankzij een sample van Melanie De Biasio’s ‘I feel you’ in voorlaatste nummer ‘Vale’. “The idea with Maribou State was always to draw on influences from different parts of the world. By traveling, sampling, recording, we wanted to create this all encompassing thing. Which is what this second record has ended up being for us.” En met succes.
Nog even een woordje over de productie, die behoorlijk smetteloos is. Zowel door grote speakers of een hoofdtelefoon klinkt elk nummer helder zonder afgelikt te zijn, en elke luistermanier legt andere accenten bloot. Wat een contrast met de soms wat rommelige liveshow die we afgelopen zomer op Pukkelpop zagen. ‘Kingdom in colour’ is niet spannend of grensverleggend, maar flikkert wel uitnodigend. #wanderlust in een album gegoten, met de kleurrijkste filter die je hebt staan.
