Waar de meeste artiesten zich beperken tot één of enkele genres, verkent Mabe Fratti het volledige spectrum. Van filmmuziek tot indiepop, van zwoele jazz tot Gregoriaanse koorzang: waarom kiezen als er zoveel mogelijkheden zijn? Het gemak waarmee ze zich elk genre volledig eigen maakt is opmerkelijk. Niet alleen getuigt het van een grote muzikaliteit. Het resulteert ook in een bijzonder eigenzinnige plaat.

Met ‘Kravitz’, het eerste nummer op het album, laat Mabe Fratti meteen zien wat ze in haar mars heeft. Dreigende drums, mysterieuze zang en een groot scala aan instrumenten: het eerste nummer is zowel verrassend als intrigerend. Smaakt naar meer, als je het ons vraagt.
Deze toon zet ze moeiteloos verder doorheen de nummers die volgen. Elk nummer heeft zijn eigen opvallende intro. Ook in het oogspringend is de prominente plaats die de instrumenten krijgen.

Snaarinstrumenten spelen zo bijvoorbeeld de hoofdrol in onder andere ‘Quieras o no’. Al moet je hier niet denken aan het traditionele gitaarspel dat vele andere bands ten berde brengen. Op het album van Mabe Fratti worden de eindeloze mogelijkheden van de instrumenten ten volle benut. Ook hier worden de gitaren op unieke manier bespeeld. Het resultaat is prikkelend, zowel dreigend als intiem. Verder komen ook minder vaak gebruikte instrumenten aan bod. Zo hoor je in ‘Oídos’ strijkers aan het werk. Ze geven het geheel een licht en zomers gevoel, ideaal om op mee te dansen. Tot slot verschijnen er zelfs blazers ten tonele in ‘Descubrimos un suspiro’. Deze doen het nummer groots aanvoelen zonder op een enkel moment de zang te overschaduwen.

Absolute favorieten zijn ‘Elastica I’ en ‘Elastica II’. In deze nummers komt Mabe Fratti’s experimentalisme volledig tot zijn recht. Zonder zang toont ze hier aan hoe sterk ze is wat betreft compositie en doseren. Het is misschien niet wat je gewoon bent, maar absoluut een aanrader!

Als we dan toch een kritische noot moeten geven, dan is het misschien dat dit album beter niet in één ruk geluisterd wordt. Elk nummer is een experimenteel pareltje. Maar de eigenzinnige saus die Fratti eroverheen giet, laat minder ruimte over voor evolutie doorheen het album. Over de hele lijn is het een sterk album. Al hadden we misschien nog iets meer dynamiek gewild over alle nummers heen.

Dat neemt echter niet weg dat het een heerlijk album is om de zomer mee te beginnen. Kies eenderwelk nummer uit de selectie, en we kunnen ons niet voorstellen dat je teleurgesteld achterblijft. ‘Sentir que no sabes’ is de ideale plaat om op weg te drijven naar etherische oorden. En voor zij die geen Spaans spreken: je begrijpt haar misschien niet, maar je voelt de muziek ongetwijfeld wel.