Het debuut ‘Hands’ van Victoria Hesketh, beter bekend als Little Boots, dat in onze omgeving onlangs nog werd omschreven als “precies Dana Winner”, dateert al uit haar topjaar 2009. Het zal wel aan haar lieve stem gelegen hebben want door de BBC werd ze voorspeld als de sound van dat jaar. De jongedame bleef echter wat meer onder de radar steken dan andere mededingers naar de prijs zoals Florence + The Machine, White Lies en Lady Gaga.
Vier jaar later krijgen we eindelijk de opvolger ‘Nocturnes’ te horen. Waarom moest dat zo lang duren? Juffrouw Hesketh richtte haar eigen label op zodat niemand meer vertelde welk nummer blonde haarverf ze zich moest aanmeten. Het bleek ook een kans om dancepop te maken die artistiek en interessant is, maar toch de magie van de popsong behoudt, zo zegt ze zelf. Op ‘Hands’ stonden al liedjes waaraan we ons pophartje konden ophalen, ons 17-jarige zelf was zelfs zo onder de indruk dat we over de single ‘Meddle’ een spreekbeurt hielden in de Franse les, maar als we het eerste album naast dit nieuwe leggen zien we een stap voorwaarts in reuzenlaarzen.
Applausje voor Little Boots, want ze slaagt er met ingrediënten uit glitterboldisco, 90’s house, en genoeg futuristische electronica om een ruimteschip te bouwen in een variëteit aan floorfillers te brengen die niet vervallen in ordinaire clubsongs. Dat Hesketh haar tijd gevuld heeft met dj-sets valt er ook aan te horen, op ‘Nocturnes’ maakt ze nachtmuziek die makkelijk wegdanst, al zitten er soms wel niveauverschillen tussen de nummers. ‘Every Night I Say A Prayer’ dat voor Record Store Day 2012 werd gereleased is een staccatopiano gedreven pareltje en ‘Shake’ voert je in trance, terwijl even later in ‘Crescendo’ teruggegrepen wordt naar het recept van haar eerste album en de durf van voornoemde songs volledig weg is. Over het algemeen behoudt Hesketh daarentegen een niveau dat ‘Hands’ ver overschrijdt.
Dit soort muziek wordt echter gereserveerd voor echt heel hippe clubs. Zolang dat duurt, blijven wij dansen op ons eentje zoals een andere alternatieve popster dat ooit zong en dan nog liefst alleen in onze kamer. Het blijft dus wel een beetje een post-Britney meisjesplaat.
Little Boots speelt voorlopig enkel live in Amsterdam (Milkshake Festival 21.7, Info & Tickets).
Album verdeeld door PIAS