Een tweetal jaar geleden werd Timber Timbre gevraagd de soundtrack voor horrorprent ‘Last exorcism part II’ voor hun rekening te nemen. Het geleverde materiaal werd door het Hollywoodvolkje echter niet geschikt voor de dienst bevonden. Dat de film vorig jaar aldus met muziek van Michael Wandmacher verscheen, betekende van de weeromstuit de geboorte van de band Last Ex. Gitarist Simon Trottier en drummer Olivier Fairfield zagen immers wel heil in de opnames en gebruikten dezen als basis voor hun zopas verschenen instrumentale debuutlangspeler.
Hoewel het album in de eerste plaats sfeerscheppend bedoeld lijkt, blijven de zuiverste ambientmomenten toch eerder beperkt. Het bewijst dat Trottier en Fairfield flink aan de slag gingen met het oorspronkelijke werkstuk en met succes structuur aanbrachten in een abstracte geluidsbrij. Last Ex werkte naar echte nummers toe en komt onder meer door het gebruik van melodische motiefjes doorgaans best wel verhalend voor de dag.
Met het vakmanschap van de geroutineerde begeleidingsgroep incorporeert het Canadese duo in hun totaalsound die nooit de excessen op zoekt en ten allen tijde beheerst overkomt moeiteloos zowel krautrockbassen als bedaarde folkritmes, twangy westerngitaren en weemoedige strijkers. Eén en ander zorgt ervoor dat het geheel niet alleen bij momenten bedeesd dansbaar wordt, maar evengoed hypnotizerend dromerig en somber mijmerend kan uitpakken.
Vermits Last Ex mikt op een van warme melancholie doorwrochte desolate stemming eerder dan een allesverkillend angstaanjagende, begrijpen we de producenten wel die voor een andere optie kozen, net zoals de beslissing van de band om de opnames niet verloren te laten gaan. Een win-win situatie met andere woorden, al draaide, als we de op zijn best lauwe cinefiele recensies mogen geloven, dit album ongetwijfeld beter uit dan de film.
Album verdeeld door Konkurrent
